Παρ’ ότι o Conway the Machine rapάρει εδώ και αρκετά χρόνια, έπρεπε να περιμένουμε μέχρι το 2020 ώστε να απολαύσουμε το πρώτο κανονικό του album. Το “From King to a God” είχε ενθουσιάσει τους λάτρεις της καλής, αυθεντικής και grimmy Hip Hop μουσικής σκηνής, με τον 40χρονο πλέον καλλιτέχνη να αντλεί συνεχώς ενέργεια από την κλίκα της Griselda.
Fast forward στο 2022 και πλέον έχουμε να κάνουμε μ’ έναν πιο αυτόνομο rapper, ο οποίος κατοικεί κάτω από την ομπρέλα της Shady Records του Eminem. Η όλη κατάσταση βέβαια με τον φετινό του δίσκο “God Don’t Make Mistakes” πέρασε πραγματικά από 40 κύματα, αφού ήταν να κυκλοφορήσει εδώ και αρκετό καιρό, αντιμετωπίζοντας καθυστερήσεις και ένα ολικό λίφτινγκ των συμμετεχόντων. Οι Schoolboy Q, Eminem και 50 Cent εξαφανίστηκαν και το τελικό προϊόν μας παρουσιάστηκε με τους Beanie Sigel, Lil Wayne, T.I., Jill Scott (η οποία rapάρει παρακαλώ) και αρκετοί ακόμη.
Χωρίς να γνωρίζουμε τι θα ακούγαμε στην αρχική μορφή του δίσκου, αυτές οι αλλαγές έκαναν πολύ καλό στο “God Don’t Make Mistakes” και στην σκοτεινή boom-bap ατμόσφαιρα που εισάγει από τα πρώτα κι όλας λεπτά. Όσο και να μας στεναχωρεί η μεγάλη αλλαγή στη φωνή του φοβερά ταλαιπωρημένου (από την ζωή) Beanie Sigel, οι δυο τους ρολάρουν εξαιρετικά πάνω στην παραγωγή των Beat Butcha και Daringer. Κάνει “μπαμ” ότι ο δίσκος έχει δουλευτεί για αρκετό καιρό, μιας και ο Conway the Machine εστίασε στην συνοχή του δίσκου σ’ ό,τι αφορά τα beats. Aκόμα και όταν αποφασίζει να στηριχθεί σε πιο glamorous παραγωγές, όπως στην περίπτωση του “Tear Gas” που θα μπορούσε κάλλιστα να αναφωνήσει “Maybach Music”, δεν χαλάει η συνοχή του δίσκου και ταιριάζει απόλυτα με το υπόλοιπο οικοδόμημα.
Σύμφωνοι, είναι ελάχιστες οι παραγωγές που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως μία επανεφεύρεση του τροχού, αλλά ο Αμερικανός rapper δεν στοχεύει εξαρχής σε νεοτερισμούς. Στοχεύει ξεκάθαρα σε μία προσέγγιση που θυμίζει East Coast αισθητικές βγαλμένες από τα τέλη της δεκαετίας του ‘90 αρχές 2000, αφήνοντας στην άκρη κολλήματα που θα έκαναν κακό στον δίσκο. Το “Piano Love” βγάζει μία σύγχρονη 90ήλα έχοντας στη βάση τον σκοτεινό ήχο του πιάνου από τον κορυφαίο The Alchemist και τον Conway the Machine να κάνει τα δικά του.
Tα “δικά του” είναι ακριβώς αυτό που προσδιορίζει το “God Don’t Make Mistakes” ως ένα αυθεντικό Hip Hop LP. Όταν ακούμε την ατάκα “Listen..” γνωρίζουμε από πριν ότι θα ακούσουμε σκληρές ρίμες και ξεκάθαρες μπάρες γύρω από την δύσκολη ζωή του Conway the Machine και το πόσο ικανός είναι ως MC. Πέρα όμως από το ξεκάθαρο wordplay και τις έξυπνες ατάκες που πετάει από εδώ και από εκεί, έχει έναν πολύ έντονο τρόπο ώστε να περιγράφει τα γεγονότα που τον επηρέασαν ως άνθρωπο. Η αλήθεια είναι, ότι δεν είναι και λίγα αυτά που έχει τραβήξει:
“This kind of stress, I wouldn’t want my worst enemy to go through that/
My cousin, he took a cord and put his throat through that/
I wish I had a chance to tell a nigga, “Don’t do that”
Uh, niggas don’t understand depression is real/
People stressin’ ’bout real life shit, you stressin’ your bills
And not too long’ after my cousin hung his self/
I never told nobody, but I lost a son myself
Imagine bein’ in the hospital, holdin’ your dead baby/
And he look just like you, you tryna keep from goin’ crazy
That’s why I drink a bottle daily/
For all the shit I keep bottled in lately
Όλα αυτά βάζουν τον ακροατή σε σκέψεις, χωρίς όμως απαραίτητα να τον λυπηθεί. Περισσότερο υπάρχει ένα αίσθημα σεβασμού και θαυμασμού, γιατί είναι πράγματι εντυπωσιακό το πώς κατάφερε να αντιμετωπίσει όλα αυτά και να ακολουθήσει το έργο του. Ο βασικός λόγος για τον οποίο καλλιεργείται αυτό το συναίσθημα είναι η ειλικρίνεια του Conway the Butcher μέσα στους στίχους του. Ο καλλιτέχνης δεν έχει πρόβλημα να εκμυστηρευτεί στους ακροατές του ότι όσο και αν ξεπέρασε κάποια πράγματα, οι δύσκολες μέρες συνεχίζουν και υπάρχουν στο μυαλό του “ Life is ’bout trials and tribulations / And overcomin‘ obstacles, but I‘m tired of shit I‘m facin‘”. Είναι η ανθρώπινη πλευρά που στέκεται δίπλα από τον σκληροτράχηλο τύπο που μεγάλωσε στις δύσκολες γειτονιές και σε περίεργες καταστάσεις, η οποία αντιμετωπίζει τα φαντάσματα του παρελθόντος αλλά και εξαρτήσεις σε αλκοόλ, όπως μας αποκαλύπτει στο “Stressed”.
Όλα αυτά μαζί συνθέτουν ένα highlight για το 2022, γιατί πολύ απλά το “God Don’t Make Mistakes” έχει να δώσει πολλά στους ακροατές εκεί έξω. Έχει τα φοβερά rap collabo που θα ξεσηκώσουν, όπως στην περίπτωση του “John Woo Flick” με την παλιά κλίκα (Benny the Butcher και Westside Gunn), αλλά και πιο introspective στιγμές όπως τα “Chanel Pearls” και “Babas”. O Conway the Machine κατάφερε να παρουσιάσει τον εαυτό του και τις ικανότητές του μέσα από μία ολοκληρωμένη και ορθά δομημένη δουλειά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Σύμφωνοι, είναι ελάχιστες οι στιγμές που αποφασίζει να ξεμυτίσει από την comfort zone του, μένοντας σε αυτά που ξέρει να κάνει καλύτερα, περιορίζοντας καλλιτεχνικά τον εαυτό του. Από την άλλη αν κρίνουμε το τελικό αποτέλεσμα του φετινού του album θα πρέπει να αναρωτηθούμε το εξής: θέλουμε να εγκαταλείψει την comfort zone του o Conway; Μάλλον όχι, τουλάχιστον όχι αυτή την στιγμή όπου δείχνει να βρίσκεται κυριολεκτικά σ’ ένα είδους beast mode.
Κομμάτια Που Ξεχώρισαν: “Tear Gas, “John Woo Flick”, “Drumwork”, “So Much More”
Βαθμολογία:
Tracklist:
