Είναι αυτή τη στιγμή ο Nas και Hit-Boy το καλύτερο παρεάκι που έχει να επιδείξει η Hip-Hop σκηνή; H απάντηση είναι ναι, ειδικά όταν ακούσει κανείς το “Magic”, ένα album που ξεπετάχτηκε από το πουθενά λίγες μέρες πριν ολοκληρωθεί το 2021.
Το αχτύπητο δίδυμο αποφάσισε να απασφαλίσει εννέα κομμάτια στον 15o δίσκο του θρυλικού rapper από την Νέα Υόρκη, προετοιμάζοντάς μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για το επόμενο “King’s Disease”. Ο Hit-Boy παρουσιάζει raw παραγωγές από το πρώτο κι όλας λεπτό, χωρίς να φτάνει εν μέρει την ποιότητα των προηγούμενων ολοκληρωμένων albums. Παρ’ όλα αυτά, beats σαν το “Meet Joe Black” δημιουργούν ένα καθαρό πρόσφορο έδαφος για τον Nas για να πετάξει τις σκληρές μπάρες του, δίνοντάς του απλόχερα τον κατάλληλο χώρο ώστε να δημιουργήσει στιχουργικά αυτό που θέλει μέσα από μία flat ηχητική αίσθηση.
Μουσικά το “Magic” κινείται σε καθαρά Hip-Hop beats και βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στις ορέξεις της πένας του 48χρονου πλέον (!) Nas. O πολύπειρος rapper μοιάζει πιο φρέσκος από ποτέ, έτοιμος να προχωρήσει σε πάμπολλες αναφορές με διαφορετικές θεματολογίες, ακόμη και όταν του δίνεται μία αδιάφορη παραγωγή:
«JMJ seen him comin’, wish he ain’t hit the buzzer/
Marvin Gaye to Young Dolph, we taking out our brothers/
Distorted faces, solemn features, we kill each other/
It’s Mr. Ugly Man, Marlon Wayans in In Living Color»
Τεχνικά μοιάζει αναγεννημένος, κάτι που προφανώς έχουμε εντοπίσει όλοι μας τα τελευταία τρία χρόνια. Το “Magic” είναι πολύ στιβαρό ως project θεματολογικά, αν και ακούγεται ότι ίσως σε κάποιες περιπτώσεις μιλάμε ουσιαστικά για leftovers από το εξαιρετικό “King’s Disease II”. Όχι όμως επειδή οι παραγωγές είναι κακές, αλλά περισσότερο επειδή o προηγούμενος δίσκος έμοιαζε πιο εντυπωσιακός και polished, συγκριτικά με την κυκλοφορία-αστραπή του “Magic”.
Ακόμη όμως και έτσι, ακούγεται όχι απλώς ευχάριστα, αλλά με τεράστιο ενδιαφέρον συγκριτικά με πολλά άλλα projects που ακούμε από νεότερους MCs τα τελευταία χρόνια. Όταν ακούς το νοσταλγικό beat του “Wu for the Children” ή την φράση “I’m on top, I can‘t be stopped, why even try?” στα backvocals του “Hollywood Gangsta”, σκέφτεσαι ότι πράγματι πρόκειται για μία στιχουργική μηχανή που δε μπορεί να σταματήσει κανείς. Ο Nas τη ζει την φάση όσο ελάχιστοι καλλιτέχνες στην ηλικία του και όλα αυτά χωρίς να ακούγεται σαν ξινισμένος boomer που τον προσπέρασε η εποχή. Ακόμη και μ’ ένα μικρό σε διάρκεια project και χωρίς να έχει τις τεράστιες εντυπωσιακές στιγμές, θα λέγαμε ότι μάλλον ο Nas είναι αυτός που προσπερνάει συνεχώς τους ανταγωνιστές του που έχουν κυριολεκτικά τα μισά του χρόνια.
Κομμάτια Που Ξεχώρισαν: “Speechless”, “Hollywood Gangsta”, “Wave Gods”
Βαθμολογία:
Tracklist:
