Οι τελευταίοι μήνες γύρω από την κυκλοφορία του νέου δίσκου του Kanye West ήταν κάτι παραπάνω από «hot». Όπως και το intro του νέου του δίσκου, σε όλα τα social media το μόνο που ακούγαμε και βλέπαμε ήταν «Donda, Donda, Donda, Donda». Με τα hashtags, τις φήμες, τα τυχαία listening parties και τις δημοσιογραφικές ακροάσεις, ο Αμερικανός καλλιτέχνης κατάφερε να εκτοξεύσει το hype γύρω από το «Donda». Στην αρχή τα πάντα έμοιαζαν μ’ ένα εντελώς random και άναρχο σκηνικό το οποίο ολοκληρώθηκε με μία τυχαία ημέρα κυκλοφορίας (Κυριακή μεσημέρι(!)), με τον δίσκο να σκάει στα streaming platforms κυριολεκτικά από το πουθενά.
Το θέμα όμως που θα πρέπει να μας ενδιαφέρει δεν είναι η στρατηγική γύρω από την κυκλοφορία του «Donda» και την τεράστια (εμπορική) επιτυχία ενός άναρχου πλάνου προώθησης. Εμείς πρέπει να εστιάσουμε στο καλλιτεχνικό και ηχητικό αποτέλεσμα ενός παραγωγού με τεράστιο impact, φοβερές επιτυχίες αλλά και μία άναρχη αντιμετώπιση των ολοκληρωμένων του δίσκων τα τελευταία χρόνια. Το δέκατο κατά σειρά album θα μπορούσε να χαρακτηριστεί εύκολα ως διπλό LP release, μιας και αποτελείται από 27 κομμάτια και μία συνολική διάρκεια που αγγίζει τη μία ώρα και 50 λεπτά, δηλαδή σχεδόν δύο ώρες! Ένα τέτοιο project σίγουρα απαιτεί προσήλωση από τον καλλιτέχνη, αλλά στην προκειμένη περίπτωση απαιτείται προσήλωση και από τους ακροατές. Κάτι το οποίο έχουν συνηθίσει οι fans του καλλιτέχνη, ειδικά στην μετά-Yeezus εποχή.
Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι το «Donda» αποτελεί την επιτομή του «all-over-the-place», αλλά όχι πάντα με θετική έννοια. Ο δίσκος ξεκινάει με υποσχέσεις, αφού συναντάμε έναν ξεκούραστο και αεράτο Jay-Z στο «Jail», ενώ οι παραγωγές του Kanye έχουν μία σταδιακή θετική άνοδο από το «God Breathed» στην κλιμάκωση του «Off The Grid». Πρόκειται για ένα banger όπως το θέλουμε, με παραγωγάρα, ατακάρες και σωστές συμμετοχές. Στον τομέα συμμετοχών έχει γίνει τρελή δουλειά, αφού υπάρχει μία αρμάδα τεράστιων ονομάτων η οποία εμφανίζεται σε κάθε κομμάτι με όλα της τα όπλα. Η παρουσία τόσων πολλών ταλέντων κρίνεται απαραίτητη αν εστιάσουμε στους στίχους του West οι οποίοι σε γενικές γραμμές είναι μέτριοι. Ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης δεν ήταν ποτέ ένας top MC, αλλά το χιούμορ του και οι ατάκες του κατάφερναν να δημιουργούν στον ακροατή την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να κοιτάει στα μάτια τους Common, Talib Kweli και Pusha T συντηρώντας διασκεδαστικές rap συζητήσεις. Φέτος χάθηκε σε αρκετά σημεία η στιχουργική σπιρτάδα, με αποτέλεσμα να αναλαμβάνει τον ρόλο του πασίγνωστου οικοδεσπότη που περιμένει από τους καλεσμένους του να διασκεδάσουν το κοινό και τους fans σε μία εορτή που οργάνωσε ο ίδιος. Όταν δεν μπορείς να ακολουθήσεις WestSide Gun (« Keep My Spirit Alive») και Lil Durk («Jonah»), τα πράγματα είναι δύσκολα.
Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι η παρουσία ονομάτων όπως π.χ. The Weeknd, Lil Yachty, Kid Cudi, Jadakiss και πολλών (πραγματικά πολλών) άλλων καλλιτεχνών επαρκεί για να δημιουργηθεί ένα αψεγάδιαστο αποτέλεσμα. Στα μισά του «Donda» νιώσαμε ότι ανάμεσα στις μεγάλες στιγμές υπάρχουν και αρκετά fillers ή κομμάτια που έμοιαζαν μισοτελειωμένα. Δεν εννοούμε ότι βιώσαμε την ίδια κατάσταση με την πρώιμη κυκλοφορία του «Life of Pablo», σε γενικές γραμμές οι ηχογραφήσεις είναι μια χαρά από άποψη τεχνικού αποτελέσματος. Πρόκειται για τραγούδια που δημιουργούν την αίσθηση ότι θα μπορούσαν να βρίσκονται στο «Jesus Is King» ή στο «Life of Pablo» και απλώς έμειναν τότε στην απ’ έξω και προστέθηκαν τώρα στο φετινό project. Ναι, κάποια tunes είναι πράγματι τόσο μέτρια (ναι, σε εσένα αναφερόμαστε «Tell The Vision»).
Tο πρόβλημα που υπάρχει σε αρκετά κομμάτια τα οποία μοιάζουν πολλές φορές ως ασύνδετα ποτ-πουρί μουσικών ιδεών δεν είναι καινούργιο, είναι κάτι που αιωρείται σε σχεδόν όλα τα LPs του Kanye West από το 2012 και μετά. Απλώς στο «Donda» οι στιχουργικές ή καλλιτεχνικές αστοχίες «πονάνε» λίγο περισσότερο εξαιτίας της συνολικής διάρκειας του δίσκου αλλά και των προσδοκιών που είχαμε για έναν δίσκο που τιτλοφορείται με το όνομα της μητέρας του που χάθηκε ξαφνικά πριν από 14 χρόνια. Ο τίτλος, το intro και το show που είχε οργανώσει όπου έβαλε στον εαυτό του φωτιά, μας άφηνε μία προσμονή για ένα σκοτεινό, εσωτερικό ταξίδι αναζήτησης και ξορκίσματος των δαιμόνων που κουβαλούσε όλα αυτά τα χρόνια. Κάτι πιο οργανωμένο, βαθυστόχαστο και που θα μας πήγαινε στο επόμενο επίπεδο.
Αυτό το πράγμα είναι αδύνατον να δημιουργηθεί και να συντηρηθεί, αφού στιχουργικά πηδάει από το ένα θέμα στο άλλο, ενώ και καλλιτεχνικά μεταφερόμαστε από ένα trap beat σε μία παραγωγή του παλιού «ορθόδοξου» Kanye West με την Lauren Hill. Προφανώς και μας αρέσει «Believe What I say» το οποίο πράγματι μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από εποχές «Graduation», απλώς μας βγάζει εκτός concept και μας προτρέπει σε μία skip-love κατάσταση. 27 κομμάτια, κάποια τα κρατάμε στην αγαπημένη μας playlist, κάποια τα σβήνουμε με τη μία και κάποια άλλα βρίσκονται σε μία ντεμί κατάσταση μέχρι να αποφασίσουμε αν τελικά θα τα αποθηκεύσουμε στην προσωπική μας λίστα.
Οι καλύτερες δισκογραφικές στιγμές του Kanye West ήταν όταν απολαμβάναμε το σύνολο, όταν καθόμασταν να ακούσουμε μέχρι και το Skit με το γυμναστήριο σε μία συγκεκριμένη σειρά γιατί αλλιώς μας χάλαγε το vibe. Από αυτού του τύπου κυκλοφοριών ο πολυτάλαντος παραγωγός έχει απομακρυνθεί εδώ και καιρό, εστιάζοντας σε στιγμές όπου ο ακροατής νιώθει ότι αυτός ο τύπος ζει στο μέλλον. Το «Donda» έχει τέτοιες στιγμές, έχει και περιπτώσεις που θα μας μείνουν στο μυαλό και για άλλους λόγους, όπως π.χ. το «Come To Life» που έχει μακράν την καλύτερη vocal performance στην καριέρα του Kanye. Aλλά έχει και πολλά κομμάτια που μας επαναφέρουν από το ενθουσιώδες μέλλον στα κακά του παρόντος και την λογική σούπερ μάρκετ των streaming platforms.
Το «Donda» παρουσιάζει μία γκάμα από τραγούδια, ιδέες και feats και ο ακροατής καλείται να ακολουθήσει την τυπική σχέση του skip-like και να ψωνίσει κατά κάποιον τρόπο στα γρήγορα τα αγαπημένα του tracks. Το δέσιμο με τον καλλιτέχνη υπάρχει, αλλά με τον δίσκο όχι και τόσο, κάτι που πιστεύουμε ότι θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί εάν δινόταν λίγο παραπάνω χρόνος στο executive producing και στο μάζεμα της tracklist. Από την άλλη, βέβαια, μιλάμε για τον Kanye West ο οποίος ολοκληρώνει τα projects του πάντοτε με τον εκκεντρικό του τρόπο, χωρίς να τον ενδιαφέρει η άποψη των υπολοίπων. Απλώς θα προτιμούσαμε την φετινή άτυπη μάχη με τον Drake να την κέρδιζε με τον ίδιο τρόπο που προσπέρασε τον 50 Cent το 2007 με το εξαιρετικό «Graduation», κατακτώντας την κορυφή της mainstream μ’ έναν φοβερά επιβλητικό και ποιοτικό τρόπο. Στο «Donda» θυσιάστηκε η δισκογραφική συνοχή για χάριν της εκκεντρικότητας και του mass appeal και μένει να δούμε αν θα του βγει σε βάθος χρόνου από πολλές απόψεις. Για τους μουσικόφιλους πάντως όλα αυτά σημαίνουν ότι καλό είναι να ξεσκονίσουν τα καλά ακουστικά τους και να οχυρωθούν με ελεύθερο χρόνο και υπομονή, γιατί το diggin στο «Donda» κρύβει μερικούς (αν και λίγους) θησαυρούς.
Koμμάτια Που Ξεχώρισαν: “Jail”, “God Breathed”, “Off The Grid”, “Praise God”, “Jesus Lord”, “No Child Left Behind”
Βαθμολογία:
Tracklist:
1. Donda Chant with Syleena Johnson
2. Jail ft Francis and the Lights, Jay Z
3. God Breathed ft Vory
4. Off The Grid ft Playboi Carti & Fivio Foreign
5. Hurricane ft the Weeknd & Lil Baby
6. Praise God ft Dr Donda West, Travis $cott, Baby Keem
7. Jonah ft Vory & Lil Durk
8. Ok Ok ft Lil Yachty & Rooga
9. Junya ft Playboi Carti
10. Believe What I say ft Ms. Lauryn Hill & Buju Banton
11. 24 ft Sunday Service Choir
12. Remote Control ft Young Thug & The Globglogabgalab
13. Moon ft Don Tolliver & Kid Cudi
14. Heaven and Hell
15. Donda ft Dr. Donda West, Stalone, , The World Famous Tony Williams
16. Keep My Spirit Alive ft KayCyy, Westside Gunn, Conway the Machine
17. Jesus Lord ft Jay Electronica, Swizz Beats, Larry Hoover Jr.
18. New Again ft Chris Brown
19. Tell The Vision ft Pop Smoke
20. Lord I Need You
21. Pure Souls ft Roddy Rich & Shenseea
22. Come to Life
23. No Child Left Behind ft Vory & Sunday Service Choir
24. Jail, Pt. 2 ft Dababy & Marilyn Manson
25. Ok Ok, Pt. 2 ft Shenseea & Rooga
26. Junya, Pt. 2 ft Playboi Carti & Ty $
27. Jesus Lord, Pt. 2 ft Jay Electronica, Sheek Louch, Jadakiss, Styles P, Swizz Beats, Larry Hoover Jr.
