O Roni Iron aka Παναγιώτης Μιχαλέας είναι ένας από τους καλύτερους DJs/παραγωγούς της εγχώριας ηλεκτρονικής μουσικής σκηνής και αναμφισβήτητα ένας από τους πιο ανατρεπτικούς καλλιτέχνες και χαρακτήρες στον χώρο. Ο Roni μιλάει στο Beat-Town με απόλυτη ειλικρίνεια για όλους και για όλα και το μόνο σίγουρο είναι ότι πρόκειται για μια συνέντευξη που θα συζητηθεί! Στην συνέχεια του άρθρου μας μπορείτε να δείτε αναλυτικά την ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχαμε μαζί του.
Beat-Town: Καλησπέρα Roni! Πριν μπούμε στο μουσικό σκέλος της συνέντευξης, θες να μας πεις δύο-τρία πράγματα για σένα, τα οποία δεν γνωρίζει το ευρύ κοινό ;
Roni Iron: Καλησπέρα! Έχω περάσει πολλές δύσκολες καταστάσεις εξού και το Iron που το έχω από το 1998-99. Ζω στο Ναύπλιο τα τελευταία χρόνια και ασχολούμαι καθημερινά με την μουσική παραγωγή. Προσπαθώ να είμαι δίκαιος και να βοηθάω, αυτό βλέπω ότι λείπει από την σημερινή εποχή έχουμε χάσει αξίες, ιδανικά και πιστεύω. Είμαι μόνος και προσπαθώ μόνος. Αν γύριζα τον χρόνο πίσω θα ασχολούμουν με την μουσική σαν producer και καθόλου με το DJing. Όση εμπειρία και να έχεις όσες ικανότητες, όσο ταλέντο, τίποτα δεν μετράει, πάντα θα παίρνεις ότι δίνει το μαγαζί σε όλους. Μην περιμένεις ευχαριστώ από κανέναν και ειδικά από εργοδότες. Υπάρχουν εξαιρέσεις φυσικά αλλά είναι ελάχιστες.
BT: Πώς αποφάσισες λοιπόν να ασχοληθείς με το Djing και την παραγωγή και όχι πχ με την ζαχαροπλαστική; Σε παρακίνησε μήπως κάποιος άλλος ή ήταν αποκλειστικά δική σου επιλογή ;
R: Όταν ήμουν μικρός μου άρεσε η μουσική και στο σπίτι από τους γονείς μου είχε πολύ μουσική, δεν σου κρύβω όμως ότι μου άρεσε και η μαγειρική και η ζωγραφική. Και τα τρία έχουν να κάνουν με την δημιουργία και είναι θέμα έμπνευσης και ικανοτήτων. Από μικρός έλεγα όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω τραγουδιστής, μουσικός ή κάτι σχετικό. Τελικά με κέρδισε η εικόνα του DJ και παράλληλα οι ήχοι από τα συνθεσάιζερ της εποχής. Το 1993 με 94 ο συχωρεμένος ο πατέρας μου αγόρασε 2 πικάπ απλά (χωρίς στροφόμετρα κλπ.) μετά από πολλά παρακάλια μιας που δεν ήμουν και παιδί του σχολείου με καλούς βαθμούς κλπ, κατάφερα να γίνω ο πρώτος από τα παιδιά της ηλικίας μου που είχα 2 πικάπ σπίτι μου και ξεκίνησα αυτό το μουσικό ταξίδι.
Λίγους μήνες μετά ακολούθησαν και άλλοι της περιοχής. Με εξίταρε το γεγονός πως μόνο ένας άνθρωπος μπορεί να ικανοποιήσει και να μπει στο μυαλό τόσο πολλών. Μουσική ξεκίνησα να γράφω τέλος δεκαετίας 90 με ένα πολύ απλό και παλιό πρόγραμμα στο Playstation 1. Το 2002 αγόρασα τα πρώτα συνθεσάιζερ και έφτιαξα το πρώτο μου home studio. Διέκοψα την παραγωγή το 2005 και μετά ασχολήθηκα πολύ με το DJing. Το 2010 όμως ξεκίνησα πάλι και έτσι έχουμε φτάσει στο σήμερα.
BT: Πόσο δύσκολο ήταν την εποχή που ξεκινούσες να έχεις πρόσβαση σε μουσική; τότε το internet και η τεχνολογία δεν ήταν στην μορφή που υπάρχει σήμερα. Αν δεν κάνω λάθος ξεκίνησες με κασέτες, μίλησέ μας λίγο για την εμπειρία σου αυτή.
R: Ναι το έχω πει ξανά, οι πρώτες απόπειρες έγιναν με κασέτες και βινύλια, τα CD είχαν αρχίσει να κάνουν την εμφάνιση τους σιγά σιγά αλλά όλοι ήμασταν με τα μούτρα στα βινύλια. Ό,τι ήθελες τότε έπρεπε να περιμένεις για να το αποκτήσεις και φυσικά να πληρώσεις, έτσι σεβόσουν και αυτό που άκουγες. Τώρα κατεβάζεις mp3 δωρεάν και μετά από ένα 6μηνό, άντε χρόνο το πολύ, τα σβήνεις γιατί σου πιάνουν χώρο και είναι άχρηστα.
BT: Ποιες είναι οι μουσικές σου επιρροές και τι είδη μουσικής προτιμάς να παίζεις στις live εμφανίσεις σου ;
R: Από μικρός είχα περίεργα γούστα στην μουσική. Εκείνη την εποχή έπαιζε πολύ Ροκ Ελληνικό και ξένο, ειδικά στο Ναύπλιο ξέρεις αυτά τα ηλεκτρονικά δεν τα πολύ γούσταραν οι DJs. Ήμουν ο πρώτος που πίστεψα στον ήχο των Prodigy, Chemical Brother, Future Sound of london αλλά παράλληλα άκουγα Doors Floyd κ.α. Είχα ένα πάντρεμα με NWA – Krs Οne – Grandmaster Flash/Nirvana/Terror x Crew, Beastie Boys κλπ. Μεγαλώνοντας άκουγα Steve Lawler, Richie Hawting, Digweed, Seaman, Sasha κ.α. Κάπως έτσι εκεί ξεκίνησε το όλο θέμα. Στις live εμφανίσεις μου αν με παίρνει σίγουρα θα είμαι στο πιο Techno και Τech Ηouse, αν δεν με παίρνει λόγω του ότι το μαγαζί είναι πιο mainstream, τότε παίζω λίγο πιο “γλυκά”. Πρωταρχικός μου στόχος είναι να περάσει ο κόσμος καλά και να καταφέρω να του περάσω τον ήχο μου, είτε ακούει ηλεκτρονική μουσική είτε όχι!
BT: Αν και στο παρελθόν έχεις συνεργαστεί με πολλούς διάσημους και καταξιωμένους καλλιτέχνες, πες μας λίγο πώς προέκυψε η πρόσφατη συνεργασία σου με τον Stefan Biniak για το “Touch Me” (All Night Long) ;
R: Στο εξωτερικό οι άνθρωποι που γράφουν μουσική είναι λίγο πιο χαλαροί. Δηλαδή απαντάνε σε μηνύματα σου, κάνουν σχόλια όταν τους στέλνεις μια παραγωγή σου και γενικά δείχνουν ένα ενδιαφέρον εφόσον σε εκτιμούν σαν άνθρωπο πρώτα και μετά σαν μουσικό. Με τον Στέφανο (έτσι τον λέω όταν τον βλέπω) κάναμε δυο πάρτι στο Άργος και εκεί γνωριστήκαμε και ήρθαμε μουσικά κοντά. Του αρέσει ο ήχος μου και σε αρκετά podcasts και live sets του παίζει παραγωγές μου. Όταν του πρότεινα να μου κάνει ένα remix, μου απάντησε θετικά και έτσι είχαμε αυτήν την συνεργασία. Nα τονίσω εδώ πως είναι η πρώτη φορά που ο Stefan κάνει remix σε Έλληνα παραγωγό.
BT: Πού εμφανίζεσαι αυτή την περίοδο και ποια είναι τα μουσικά σου σχέδια για τους επόμενους μήνες ; Ετοιμάζεις νέο υλικό, κάποια συνεργασία ή live εμφάνιση ;
R: Εδώ και 3 χρόνια μένω στο όμορφο Ναύπλιο και εμφανίζομαι σε κάποια μαγαζιά, κάνω διάφορα parties κλπ. Για το καλοκαίρι που έρχεται θα βρίσκομαι ως Event Organiser & Supported Dj σε ένα από τα καλύτερα Beach Bar της περιοχής, το γνωστό σε όλους Big Fish (Παραλία Καραθώνας Ναυπλίου!). Θέλω επίσης να ανακοινώσω εδώ για πρώτη φορά την συμμετοχή μου στο Dreamland Festival την Πέμπτη 23 Ιουλίου! Επίσης, θα είμαι και φέτος σε αρκετά νησιά και αγαπημένα μέρη όπως Σαντορίνη, Ελαφόνησο, Μύκονο, Κρήτη κλπ.
Για κάποιον που δουλεύει μόνος του και σέβεται το όνομά του και θέλει να αμείβεται γι’αυτό, όπως εγώ, είναι δύσκολα τα πράγματα. Διότι από την μια έχεις αυτό και από την άλλη βλέπω στα 34 μου, ότι στην Ελλάδα η εμπειρία και οι ικανότητες δεν μετράνε, βγαίνει μια ταρίφα στα μαγαζιά και όλοι πληρώνονται το ίδιο, είτε έχεις επιτυχίες είτε δεν έχεις, είτε είσαι παραγωγός είτε απλά είσαι χασάπης και παίζεις μουσική τα βράδια για το χόμπι σου. Όλοι παίρνουν τα ίδια χρήματα πλέον και φυσικά άμα σου αρέσει.
Υλικό έχουμε πολύ και δουλεύω σε φουλ ρυθμούς, πιστεύω μέχρι τον Ιούλιο να έχουν βγει όλα. Συνεργασία ναι συνεχίζουμε τΙς καλές δουλειές με τον Dino Grand aka Κώστα Κουρούμαλη και ετοιμάζουμε ένα δυνατό EP Tech House style, ένα νέο δυνατό single με τον Kled Mone και με νέα φωνή την αγαπημένη Charitini, το “πείραγμα” σε Ποίημα του Καβάφη με τους Dreamer inc και υπάρχει σκέψη για ένα νέο άλμπουμ.
BT: Πρόσφατα άκουσα δύο teaser σου από τις επερχόμενες παραγωγές σου, το ένα για ποίημα του Καβάφη και το άλλο remix σε τραγούδι του Γιάννη Χαρούλη. Μίλησέ μας λίγο για αυτό το αν μη τι άλλο πρωτότυπο εγχείρημα σου.
R: Από μικρός πιστεύω στο πάντρεμα της Ατμοσφαιρικής Ηλεκτρονικής μουσικής και του Ελληνικού στίχου, ειδικότερα του ποιητικού. Πλέον είμαι σε ένα καλό επίπεδο που μπορώ να βγάζω τις ιδέες μου και να τις υλοποιώ. Ο κόσμος γουστάρει φουλ και αυτό είναι που μου δίνει δύναμη να συνεχίσω. Αν υπήρχαν όρια στην δημιουργία τότε ο κόσμος δεν θα είχε τα χρώματα που έχει!
BT: Είσαι ο πρώτος Έλληνας παραγωγός (στην μετά Στέρεο Νόβα – Μίκρο εποχή) που τόλμησε στις παραγωγές του (Onira, De Grecia) να χρησιμοποιήσει ελληνικό στίχο. Αν και οι απόψεις διίστανται πάνω σε αυτό το θέμα, εσύ τι πιστεύεις τελικά, ταιριάζει ο ελληνικός στίχος σε house κομμάτια ;
R: Πρώτοι οι Στέρεο Νόβα, μετά οι Μίκρο και οι Universal Trilogy και πλέον εγώ, ναι έχεις δίκιο, αν και δεν έχει σημασία ποιος είναι πρώτος και ποιος δεύτερος, σημασία έχει ποιος τολμά να κάνει τις ιδέες του πράξη. Δέχθηκα αρνητικές γνώμες από πολλούς να μην το κάνω, γνωστούς και μη, όμως εγώ από μικρός εμπιστεύομαι το αυτί μου και την καρδιά μου οπότε κάποια στιγμή θα συνέβαινε και όντως συνέβη. Το De Grecia ακούστηκε παντού και ιδιαίτερα στον OFF Radio είχε πολύ support. Μετά έγινε και η επίσημη κυκλοφορία και το κομμάτι απογειώθηκε έξω με τα Remixes από Nick Varon, Nikko Z, D Unity και Kled Møne. Το De Grecia είχε support από τους Hernan Cattaneo, Matt Darey, Dave Rose, Ant Brooks, Sam Panganini και πολλούς άλλους! Στην Ελλάδα όμως οι Techno DJs δεν το έπαιξαν γιατί είχε Ελληνικό στίχο…τι να πεις!
BT: Τα μέσα ενημέρωσης σε συγκαταλέγουν μέσα στη λίστα με τους καλύτερους DJs της Dance μουσικής στην Ελλάδα. Σε αγχώνει ή σου δίνει ώθηση αυτό ;
R: Είναι μια ηθική δικαίωση για τον αγώνα και τον κόπο μου όλα αυτά τα χρόνια. Σίγουρα μου δίνει ώθηση να συνεχίσω και να το τερματίσω. Mε αγχώνει όσο πρέπει για να γίνομαι ακόμα καλύτερος πάνω στο αντικείμενο που αγαπώ όσο τίποτα άλλο!
BT: Ποιοι είναι οι επαγγελματικοί σου στόχοι για το μέλλον; Πιστεύεις πως υπάρχει η δυνατότητα για διεθνή καριέρα ;
R: Στόχοι υπάρχουν πολλοί και πάντα ανανεώνονται. H δυνατότητα υπάρχει, αλλά όπως είπα και πιο πάνω, άλλα πράγματα δεν υπάρχουν. Πρέπει να καταλάβετε ότι στην Ελλάδα κάνουν κουμάντο 3-4 κλίκες και 5-10 άτομα, αν δεν είσαι εκεί μέσα δεν προχωράς. Το τελευταίο πράγμα που κοιτάζουν όλοι είναι η μουσική και μιας που είπα μουσική, είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού αυτοί που γράφουν πραγματική μουσική μόνοι τους.
BT: Ως γνωστόν είσαι ένα άτομο που λες την γνώμη σου «έξω από τα δόντια». Πιστεύεις πως αυτή σου η επιλογή σου έχει «κλείσει» επαγγελματικές πόρτες ή το αντίθετο; Έχεις μετανιώσει ποτέ για κάποια από τα λεγόμενά σου ;
R: Είμαι ένας άνθρωπος που έχω φάει και έχω δει πολύ ψέμα μέσα σε αυτή την δουλειά και την ζωή γενικότερα, οπότε για μένα είναι στάση ζωής η ειλικρίνεια και πάντα προσπαθώ να λέω αυτό που βλέπω και φυσικά αν είναι λάθος δέχομαι της συστάσεις και της διορθώσεις. Υπάρχει μια σχέση με τον κόσμο, ένα δέσιμο μοναδικό! Παίζω μουσική από το 2002 στην Αθήνα προερχόμενος από επαρχία και κατάφερα πολλά που λίγοι τα έχουν κάνει μέχρι σήμερα. Μου αρέσει να απαντάω μέσα από την δουλειά μου και γενικότερα είμαι άνθρωπος των έργων και όχι του “μπλα μπλα”. Έχω μετανιώσει για πράγματα που έχω πει σε γυναίκες που έχω αγαπήσει, στη δουλειά όχι. So far so good!
BT: Σε ευχαριστώ ξανά για αυτή την συνέντευξη και σου εύχομαι ό,τι καλύτερο! Κλείνοντας, θέλω να μας πεις ποιο είναι το αγαπημένο σου μότο που ακολουθείς πιστά στη ζωή αλλά και στη δουλειά σου ;
R: Σεβασμός, υπομονή και καθόλου εγωισμό σε ότι αγαπάμε και για ότι παλεύουμε. Πρέπει να ζούμε την κάθε ημέρα σαν να είναι η τελευταία! Σε ευχαριστώ και εγώ για αυτή την συνέντευξη να ‘σαι καλά!
Για επικοινωνία και πληροφορίες γύρω από τον Roni Iron:
Facebook: https://www.facebook.com/roniironofficial
Twitter: https://twitter.com/RONIIRON
Beatport: https://pro.beatport.com/artist/roni-iron/225210
SoundCloud: https://soundcloud.com/roni-iron
YouTube: https://www.youtube.com/user/MRRONIIRON
Επιμέλεια: Νίκος Σκιάου & Έκτωρ Αποστολόπουλος
