Το ότι στην εποχή που ζούμε μας δίνεται η δυνατότητα να συνεισφέρουμε όλοι μαζί στην δημιουργία ενός μεγάλου project άμεσα και γρήγορα, νομίζω ότι είναι κάτι που το γνωρίζουμε όλοι μας πλέον. Τις τελευταίες ώρες βλέπουμε μάλιστα το πού έφτασε όλη η ιστορία του Oculus Rift, από την καμπάνια του Kickstarter  και την βοήθεια του απλού κόσμου στην εξαγορά από το Facebook του Ζούκεμπεργκ!Όλα αυτά είναι δείγματα για την δυναμική που έχουν πλέον όλα τα crowdfunding επιχειρήματα την σήμερον ημέρα.

Μπορεί όμως να πετύχει κάτι τέτοιο και στην δημιουργία ενός album? Τι γίνεται όταν οι καλλιτέχνες που αγαπάς και στηρίζεις ζητήσουν την ΔΙΚΗ ΣΟΥ βοήθεια στην δημιουργία ενός δίσκου? Όχι τόσο από άποψη χρημάτων, αλλά σ’ ότι αφορά το executive producing. Μπορούν οι απλοί fans να κάνουν τις σωστές επιλογές μέσα από την δική τους ψήφο σ΄ότι αφορά τις συμμετοχές, τις συνεργασίες, το εξώφυλλο και τον καλλιτεχνικό προσανατολισμό ενός album? Οι Cunninlynguists πίστεψαν σε αυτή την ιδέα και το τόλμησαν με την κυκλοφορία του «Strange Journey Volume 3»:

Το τρίτο μέρος της αγαπημένης Mixtape-σειράς του γνωστού Hip-Hop γκρουπ κάνει την εμφάνισή του για πρώτη φορά ως κανονικός δίσκος, όσο «κανονικό» μπορεί να είναι ένα τόσο ιδιαίτερο εγχείρημα. Το “Strange Journey Volume 3» κρατάει τον χαρακτήρα των πολλών συμμετοχών και το πιο compilation-style συναίσθημα που ακολουθεί η σειρά, σε αντίθεση με τα μεγάλα τους albums, αλλά μόνο κατά διαστήματα. Πρόκειται για ένα project που μουσικά ακούγεται σαν ένα κανονικότατο LP με αρχή, μέση και τέλος, απλώς καταφέρνει και συνδυάζει κάποια στοιχεία ενός πιο σκόρπιου ex producing, παρουσιάζοντας με αυτόν τον τρόπο αυτή την ιδιαιτερότητα.

Αν και δημιουργείται σχετικά γρήγορα η ελπίδα ότι θα πρόκειται για ένα concept album που βαδίζει στα πλάνα του θρυλικού «Deltron 3030», θα πρέπει να’ μαι αντικειμενικός και να πω ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Μπορεί το εξώφυλλο, ο τίτλος του δίσκου, το πρώτο skit και η συμμετοχή του Del The Funky Homosapien να ζωγραφίζουν τις εικόνες ενός γαλαξιακού ταξιδιού, αλλά τα κομμάτια μεταξύ τους δεν ενώνονται μ’ ένα τόσο ισχυρό λυρικό concept.

Οι σκέψεις των rappers είναι πολύ πιο ελεύθερες και δεν ακολουθούν κάποια συγκεκριμένη πλοκή, αν και τα «Strange Universe» και «Urutora Kaiju» προσπάθησαν να συμπεριλάβουν τις ιστορίες και τις θεματολογίες όλων των υπόλοιπων τραγουδιών ως μία γενικότερη αφήγηση του πώς είναι τα πράγματα στον πλανήτη γη. Και επειδή έχουμε αυτή την κατάσταση του «είναι και δεν είναι» ολοκληρωμένο concept, τα συγκεκριμένα δύο τραγούδια (αλλά και τα κατά τα άλλα πετυχημένα skits) μοιάζουν λίγο ξέμπαρκα από το υπόλοιπο LP, όχι μόνο μουσικά, αλλά γενικότερα ως κομμάτια, χωρίς βέβαια να λέει κάτι αυτό για την ποιότητά τους.

Γιατί ποιοτικά, το «Strange Journey Volume 3» δεν έχει ούτε ένα track που να μην είναι καλό. Ούτε ένα! Είτε μιλάμε για στίχους, είτε για τα beats, είτε για το συναίσθημα που σου αφήνει το καθ’ ένα από τα παρακάτω ηχητικά δημιουργήματα, όλα έχουν ένα αποτέλεσμα που αγγίζει μερικές φορές την τελειότητα.

Μπαίνοντας με δύο πανέμορφα beats με guitar loops και τους Zumbi από Zion I και Tunji να εξιστορούν από τη μία την ζωή στην πόλη και από την άλλη τα όμορφα κορίτσια της Καλιφόρνιας, το CD σε χαλαρώνει και σε ταξιδεύει τουλάχιστον μουσικά και υπό τους ήχους του εκπληκτικού για άλλη μία φορά Kno. Ένας Kno που κάνει καθ’ όλη την διάρκεια του album αυτό που ξέρει καλύτερα, να εντυπωσιάζει με διάφορα sample vocals μέσα σε πλούσιες ενορχηστρώσεις που ακουμπούν και επηρεάζουν τα πάντα σε αυτή την tracklist, ακόμα και τους guest producers, όπως στην περίπτωση του Νορβηγού Thomax και το «Dying Breed». Ένα κομμάτι στο οποίο το βασικό μέλος των Cunninlynguists βγάζει μία πικρία για την ανισότητα που υπάρχει στην βιομηχανία στο θέμα ποιότητα-ταλέντο-χρηματική αμοιβή, χωρίς όμως να ακούγεται γραφικός ή κουραστικός: «We the last of a dying breed / Steady searching for my kind’s like a dire need / Everyday I’m watching liars eat and leech/ While I starve (…)»

Και ακριβώς αυτό πιστεύω ότι είναι ένα από τα χαρακτηριστικά που κάνουν τα μέλη αυτού του γκρουπ τόσο συμπαθητικά στα μάτια των μουσικόφιλων. Ότι δεν ακούγονται σαν κάτι «πικραμένοι» ή ως δάσκαλοι που λένε διάφορες αμπελοφιλοσοφίες που έχουμε ακούσει χιλιάδες φορές («In life there’s no love, what ever your role was Find wealth, no need to find self») – ή τουλάχιστον, δεν σε κάνουν να νιώθεις έτσι σαν ακροατής. Είναι αυθεντικοί σε αυτό που κάνουν και πάνω απ’ όλα δείχνουν ότι το λατρεύουν, τραβώντας ακόμα και τις πιο έμπειρες Hip-Hop μορφές στον δικό τους ρυθμό, ακολουθώντας τους δικούς τους κανόνες (Aesop Rock, Murs, Blu κτλ.) στο δικό τους project.

Πάνω από δέκα συμμετοχές, πολύ διαφορετικές προσεγγίσεις σ’ ότι αφορά τον ρυθμό αλλά και την θεματολογία σε αρκετά tracks και όμως το album παραμένει 100% προϊόν των Cunninlynguists, ακούγοντάς το ευχάριστα από την αρχή ως το τέλος. Σύμφωνοι, το τελευταίο συμβαίνει κυρίως εξαιτίας της ποιότητας όλων των κομματιών, μιας και δεν σε κρατάει κάτι ώστε να ακολουθήσεις αναγκαστικά την σειρά της tracklist για να μην χαλάσεις την αρμονία. Είπα άλλωστε και στον πρόλογο της κριτικής ότι στο θέμα συνοχής έγιναν κάποιες (αναγκαίες?) παραχωρήσεις για να χωρέσει το concept της σειράς «Strange Journey» με τις απαιτήσεις ενός κανονικό δίσκου, μα πάνω απ’ όλα, για να ικανοποιηθεί και ο κόσμος που ήταν ο executive producer του album.

Το τελευταίο έπαιξε για μένα μεγάλο ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα, γιατί το «Strange Journey Volume 3» έχει στιγμές που σαν fan τις ήθελα πολύ, όπως για παράδειγμα η συνέχεια του ιστορικού «Seasons» με τον Masta Ace μέσα από το τρομερό «The Format». Δεν μου συμβαίνει συχνά να μην ξέρω ποιο κομμάτι να «κόψω» από τις επιλογές μου για την κατηγορία «Κομμάτια Που Ξεχώρισαν:», επειδή οι επιλογές είναι… τόσες πολλές! Αυτό το πράγμα συνέβει με αυτό το album και νομίζω ότι αυτό το concept του «Πείτε μας τι θέλετε και εμείς θα σας το δώσουμε» πέτυχε στον απόλυτο βαθμό, κάτι που αφήνει υποσχέσεις για το μέλλον να το ακολουθήσουν και άλλοι καλλιτέχνες και να δημιουργούνται φρέσκες ιδέες με ουσία αλλά και μπόλικη φαντασία.

Αυτό το LP προσφέρει πραγματικές Hip-Hop στιγμές μ΄έναν πλουραλισμό που θα ζήλευαν πολλοί δίσκοι και ο οποίος θα σε κάνει να γελάσεις («Drunk Dial ») αλλά και να σκοτεινιάσεις («Guide You Through Shadows»), μα πάνω απ’ όλα θα σε κάνει να λατρέψεις κάποια στοιχεία που μπορεί να προσφέρει μόνο το συγκεκριμένο μουσικό είδος.

Σημαντική Υποσημείωση: Μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο τον δίσκο στο επίσημο δισκογραφικό website των καλλιτεχνών και μέχρι τις 31 Μαρτίου σας δίνεται η ευκαιρία να αγοράσετε την digital μορφή του album με οποιοδήποτε χρηματικό ποσό που θεωρείτε εσείς ότι αξίζει να δοθεί για την αγορά του album. Μετά τις 31.03 θα μπορείτε να το αγοράσετε μόνο μέσω της δισκογραφικής εταιρίας APOS Music γι’ αυτό τρέχτε όσο προλαβαίνετε: https://cunninlynguists.bandcamp.com/

CunninLynguists-Tunji-South-California

Βαθμολογία:
vote4,5

Κομμάτια Που Ξεχώρισαν: «In The City», «South California», «Guide You Through Shadows», «The Format», «Beyond The Sun»

Tracklist:

01. Ignition
02. Strange Universe (feat. Del The Funky Homosapien)
03. In The City (feat. Zumbi of Zion I)
04. South California (feat. Tunji)
05. Drunk Dial (feat. Murs and Grieves)
06. The Morning (feat. Blu and Psalm One)
07. Innerspace (feat. Toby)
08. Miley 3000
09. Guide You Through Shadows (feat. Substantial and RA Scion)
10. Castles (feat. Aesop Rock and Sadistik)
11. Kings (feat. Sheisty Khrist)
12. The Format (feat. Masta Ace and Mr SOS)
13. Dying Breed
14. Makes You Wanna Cry (feat. Sheisty Khrist)
15. Beyond The Sun (feat. J-Live)
16. Mission Assessment
17. Urutora Kaiju (feat. Tonedeff)

About Author

Έκτωρ Αποστολόπουλος