Ελάχιστοι γνωρίζουν το συγκεκριμένο όνομα και ακόμα λιγότεροι φαντάζομαι μπορούν να έχουν μία εικόνα της μουσικής που εκπροσωπεί ο Kendrick Lamar. Το εξώφυλλο του «Section 80» μπορεί να βάλει αρκετούς να κάνουν ως πρώτη σκέψη την «Gangsta-Rap». Και όταν διαβάσει κανείς ότι ο μικρός Lamar έχει τόπο καταγωγής το Compton, τότε όλοι βάζουν το χέρι τους στη φωτιά για το τι αντιπροσωπεύει ο εν λόγο δίσκος. Τα πράγματα όμως δεν είναι (για καλή μας τύχη) τόσο απλά και οφθαλμοφανή.
Αυτό το λέω επειδή όταν ένας δίσκος κρύβει αναπάντεχες εκπλήξεις, τότε έχει αυτόματα και ένα μεγάλο ατού απέναντι σε άλλα albums. Καταρχήν, δεν συνάντησα τον μέσο «gangbanger», γιατί πολύ απλά δεν ανήκει ούτε στην πραγματικότητα σε κάποια συμμορία. Ένας 23χρονος rapper είναι, που απ’ ότι φαίνεται έχει διαφορετικές ανησυχίες και διαφορετικ θέματα προς συζήτηση. Στο «Fuck Your Ethnicity» ξεκινάει μ’ ένα δυνατό statement «I recognize all of you / every creed and color/ With that being said: / Fuck your ethnicity» και αμέσως μετά έρχεται ένα ανάλαφρο κομμάτι που σχετίζεται με μια… αεροσυνοδό («Hol’ Up»). Μπερδευτήκατε? Κακός, γιατί ο μικρός ότι κάνει το κάνει με κατανοητό τρόπο.
Ο Kendrick Lamar συνυπολογίζει στους ανθρώπους που τον ενέπνευσαν και τον επηρέασαν μεγαθήρια όπως 2Pac, Jay-Z και πολλούς ακόμα, αλλά εγώ βλέπω έναν άλλον καλλιτέχνη μέσα από το καλλιτεχνικό παρουσιαστικό του. Ειδικά τα πρώτα (εκπληκτικά) 20 λεπτά μου έφεραν στο μυαλό τον Kanye West, όχι τόσο εξαιτίας του τρόπου ραπαρίσματος του, αλλά περισσότερο επειδή οι παραγωγές κινούνται προς αυτό τον ηχητικό τομέα. Μπορεί και πολύ απλά να μου φαίνεται, όμως υπάρχουν αρκετές έμμεσες αναφορές στον Kanye σε αρχή, μέση και τέλος, οι οποίες κατά κάποιον τρόπο στηρίζουν την αρχική μου εντύπωση. Μπορεί και πολύ απλά αυτός ο φρέσκος αέρας που αποπνέει ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης μέσω της θεματολογίας του και τον τρόπο που μεταφέρει τα λεγόμενα του, να μου θυμίζει το «διαφορετικό» feeling που άφηνε μετά από ένα κομμάτι ο Kanye του 2004 με την τσάντα στην πλάτη.
Προφανώς και ο Kendrick Lamar είναι πολύ πιο skilled στο μικρόφωνο απ’ότι ο γνωστός παραγωγός-MC και αυτό βοηθάει τον ίδιο σε μεγάλο βαθμό. Καταφέρνει και μεταφέρει τις σκέψεις του και τις «ερωτήσεις» που κάνει πολύ έξυπνα με ικανοποιητικό delivery, προσπαθώντας συγχρόνως να μην αφήσει τον ακροατή να βαρεθεί και χτίζοντας πάνω σε κάποια έξυπνα lines τα οποία και σκορπίζει από κομμάτι σε κομμάτι. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι ο λόγος που δεν κουράστηκα σε κανένα σημείο του album βρίσκεται αποκλειστικά στον λυρισμό του rapper. Έχω ακούσει και καλύτερους MCs στο παρελθόν, απλώς το γεγονός ότι ακούς έναν 23χρονο από τον Compton να προβληματίζεται με το που βαδίζει η γενιά του, σίγουρα δεν είναι καθημερινό φαινόμενο στην μουσική βιομηχανία. Τουλάχιστον όχι με τον νεανικό τρόπο που τα γράφει και με την ωριμότητα που προσπαθεί να βγάλει προς τα έξω, παρά το νεαρό της ηλικίας του.
Όπως ανέφερα και πιο πριν, οι παραγωγές είναι απίστευτα καλές για μία ανεξάρτητη Hip-Hop κυκλοφορία και για έναν δίσκο που δεν κρύβει δα τους τεράστιους beatmakers στην tracklist. Oι THC, Tommy Black, Tae Beast, Willie B, Dave Free, Willie B, Terrace Martin και Soundwave είναι υπεύθυνοι για την μουσική επιμέλεια, με το τελευταίο όνομα να δίνει πραγματικά τα ρέστα του. Τι πιο διάσημο πρόσωπο είναι αυτό του J.Cole, που γράφει ουσιαστικά τον επίλογο σ’ αυτό το ιδιαίτερα χαλαρό ταξίδι στο μυαλό του Kendrick Lamar. Ο ρυθμός του δίσκου είναι αργός και αρκετά laid back, με μερικά διαστήματα να προσπαθούν να ταρακουνήσουν τον ακροατή. Δεν είναι αρκετά για να αλλάξουν την ροή του «Section 80» και αυτό είναι ίσως ένα μικρό μείον. Χρειαζόταν ένα πιο βαρβάτο beat που θα ξεσήκωνε εμένα, τους μελλοντικούς ακροατές, αλλά και το κεντρικό πρόσωπο αυτής της δισκογραφικής απόπειρας.
Ο Lamar δείχνει από την αρχή ότι ήθελε να προχωρήσει σ’ ένα αρκετά πιο ήρεμο LP και αυτό μεταφέρθηκε και στον ίδιο. Σε κάποια σημεία μάλιστα φτάνει την χαλαρότητα του Curren$y, πράγμα όμορφο, αλλά και συγχρόνως επικίνδυνο. Επικίνδυνο για τον ίδιο, ο οποίος δεν κατάφερε να «καπακώσει» κάποιον από τους συνεργάτες του, με τους Ab Soul, Schoolboy Q, BJ The Chicago Kid να κλέβουν την παράσταση μόνο και μόνο με την παρουσία τους. Εννοείται ότι είναι ακόμα νέος και εύκολα μπορεί κάποιος πιο περπατημένος να στρέψει τους προβολείς μακριά από τον Kendrick Lamar και να τους τοποθετήσει πάνω του. Απλώς, έλειπε αυτή η όρεξη που περίμενα να νιώσω από έναν καινούργιο rapper. To σοβαρό του συναίσθημα και η αίσθηση του «θέλω να τα κάνω όλα σωστά», ακριβώς επειδή ασχολείται με «δικά του» θέματα, ίσως αφαίρεσε και λίγο από τον ενθουσιασμό του αρχάριου που πέφτει με τα μούτρα στην δουλειά.
Άμα κοιτάξει να διορθώσει μερικά από τα μέτρια hooks που ακούγονται στο «Section 80», τότε εγώ περιμένω κάτι πολύ μεγάλο για το 2012 . Ο συμπαθητικός τύπος από την Δυτική Ακτή έχει δύο βασικά στοιχεία που λείπουν από την HIp-Hop σκηνή εδώ και αρκετό καιρό: content και beat-picking. Έχει να γράψει για πολλά πράγματα και κάνει σκέψεις που μπορεί να μην συμβαδίζουν με το προφίλ που έχει ο μέσος ακροατής από έναν φρέσκο MC. Ξέρει να επιλέγει ΩΡΑΙΑ μουσική, που δεν θα αρέσει μόνο σε εκείνον, αλλά και σε άλλους. Τελικά όμως, ποιος είναι ο Kendrick Lamar? Ο ανασφαλής 23χρονος που αναζητάει λύσεις και απαντήσεις? Ή μήπως πρόκειται για μία πιο σκληρή φιγούρα που rapάρει στο «The Spiteful Chant» ότι αν του έδινε ο Dr Dre ένα handout:«I’m a take his wrist and break it»? Αν και τείνω προς την πρώτη εκδοχή, θα περιμένω να ακούσω και το δεύτερο studio album την επόμενη χρονιά. Μέχρι τότε, θα τον χαρακτηρίζω ως την χρυσή ευκαιρία της Westcoast για να επανέλθει με κάτι τόσο μα τόσο αξιόλογο.
Βαθμολογία:
Κομμάτια Που Ξεχώρισαν: «Hol’ Up», A.D.H.D», «No Make-Up (Her Vice)», «Poe Mans Dreams (His Vice)», «Keisha’s Song (Her Pain)», «HiiiPoWeR»
Tracklist:
1. “F*ck Your Ethnicity” THC
2. “Hol’ Up”
3. “A.D.H.D”
4. “No Make-Up (Her Vice)” (featuring Colin Munroe)
5. “Tammy’s Song (Her Evils)”
6. “Chapter Six”
7. “Ronald Reagan Era” (featuring RZA)
8. “Poe Mans Dreams (His Vice)” (featuring GLC)
9. “The Spiteful Chant” (featuring Schoolboy Q)
10. “Chapter Ten”
11. “Keisha’s Song (Her Pain)” (featuring Ashtro Bot)
12. “Rigamortus” Willie B
13. “Kush & Corinthians” (featuring BJ The Chicago Kid)
14. “Blow My High (Members Only)”
15. “Ab-Soul’s Outro” (featuring Ab-Soul)
16. “HiiiPoWeR”
.
HiiiPoWeR
.
The Spiteful Chant ft. ScHoolBoy Q
.
No Make-Up (Her Vice) (feat. Colin Monroe)
