Ένα από τα πρώτα μου άρθρα σχετικά με τις μουσικοκριτικές, αφορούσε το ντεμπούτο του Joell Ortiz. Μ’ είχε πείσει ότι είναι the next big thing και ακόμα και τώρα, στους Slaughterhouse, τον έχω σαν κρυφό-favorite. Δυστυχώς, τα αλλεπάλληλα προβλήματα με την Interscope δεν τον άφησαν να ξεπεταχτεί στην μεγάλη μάζα και απ’ ότι φαίνεται η κατάρα με τις δισκογραφικές συνεχίζει για τον ίδιο. Το «Free Agent», αν και ήταν να κυκλοφορήσει τον Φεβρουάριο, η εταιρία του και η Amazon πήραν την πρωτοβουλία να το βγάλουν στην αγορά πριν από μερικά 24ωρα. Καλό για εμάς που θέλαμε να τον ακούσουμε, κακό για τον ίδιο από την επιχειρηματική πλευρά των πραγμάτων…
,
Κανένας δεν αμφιβάλει ότι ο Ortiz έχει προχωρήσει πολύ σαν rapper από το 2007 και μετά, όπου τότε είχε να επιδείξει ταλέντο, αλλά όχι και ωριμότητα. Πλέον, δείχνει έτοιμος να πάρει την σκυτάλη από τους παλιούς και ποιοτικούς Mcs, αρκεί να είχε και την υποστήριξη των παραγωγών από πίσω του. Ο δίσκος επιβεβαιώνει όσους πίστευαν ότι θα υπάρξει πρόβλημα με τα beats, αφού τα μισά μπιτάκια κινούνται συγκριτικά με το επίπεδο των στίχων του σε μέτρια στάνταρ. Όχι απαραίτητα «κακά», απλά συνθέσεις που έχω ακούσει πάνω από 100 φορές σε αυτό το ύφος («One Shot (Killed For Less)», «Finish What You Start») και ανεξάρτητα από το πόσο καλά είναι τα raps, αυτές οι επαναλήψεις κουράζουν. Η δυσκολία του Joell να ξεφύγει με μπόλικη δύναμη και με όπλο το το μικρόφωνο του, οφείλετε κατά κύρια βάση στο πρώτο μισό του album, εκεί όπου μαζεύτηκαν οι λιγότερο εντυπωσιακές στιγμές. Το ex. producing έχωσε με τέτοιο τρόπο το «Sing Like Bilal», που χάνει και εκείνο με την σειρά του λίγο από το flava που έχει. Μπορεί ο Dj Premier να μην έβγαλε το ίδιο συναίσθημα όπως στην συνεργασία που είχε με τον Bun B φέτος το καλοκαίρι, αλλά σίγουρα αδικείται στην πρώτη ακρόαση από το νωθρό ξεκίνημα όλου του project.
Όταν καταφθάνει το «Battle Cry», σκέφτομαι ότι για πρώτη φορά σε αυτόν τον δίσκο παίρνω ακριβώς αυτό που θέλω. Ένας ήχος επικός, που λυτρώνει το wordplay του καλλιτέχνη και τον αφήνει να παρουσιαστεί καλύτερος από ποτέ. Είναι τυχαίο, ότι εκεί έχει και την πιο πειστική απόδοση σ’ όλο το album? Οι μπάρες του Joell σκάνε σαν βόμβα στα ακουστικά μου και με κάνει να νιώθω ότι ακούω έναν top MC. Στο «Call Me (She Said») δείχνει πόσο εύκολα μπορεί να πατήσει και σ’ ένα radiofriendly τραγούδι, χωρίς να ακούγεται εκτός τόπου και χρόνου. Έχει την ευχέρεια να προσαρμόζεται σε νέες καταστάσεις, λιγότερο σκληρές, και χωρίς να πρέπει να ρίξει τον λυρικό στόχο που έχει θέσει για τον ίδιο. Μετά το «A Good Man Is Gone», δεν υπάρχει καμία αμφιβολία: ο Joell Ortiz έχει κάνει πρόοδο όσο ελάχιστοι rappers το τελευταίο διάστημα και πρέπει να θεωρείται από τους πιο ικανούς στην πιάτσα. Αν και με σοβαρό και complex στίχο, είναι πάρα πολύ προσβάσιμος για τον μέσο hip-hop ακροατή και αυτό είναι ένα πράγμα που θα ήθελαν να κατέχουν άπειροι συνάδελφοι του. Flow, ο τρόπος που σου μεταφέρει αυτά που λέει, ολόκληρα verses που σε κάνουν να τα θυμάσαι απέξω επειδή ήταν τόσο εντυπωσιακά, αλλά…
Αυτό το «αλλά» φέρει την πλήρη ευθύνη όσων δούλεψαν στο παραγωγικό μέρος του «Free Agent». Όσο και να σέβομαι των Joell Ortiz σαν rapper, δεν μπορώ να παραβλέψω ότι τα μισά τουλάχιστον tracks προχωράνε δύσκολα λόγω beats ή hooks («Nursery Rhyme»). Δεν είναι η κυκλοφορία που θα με καθηλώσει ή θα με κάνει να φυλάω αυτό το LP για χρόνια στην δισκοθήκη μου. Είναι κρίμα, την περίοδο που ο χαρισματικός MC ακούγεται πιο ώριμος από ποτέ, να μην έχει την δυνατότητα να ξεπεράσει την πρώτη του προσπάθεια («The Brick Bodega Chronicles») σ’ ότι αφορά την συνολική απόδοση του μουσικού έργου. Αν σας αρέσουν οι φοβερές μπάρες του, θα το αγαπήσετε. Αν πάλι βάζετε την ενορχήστρωση πάνω απ’ όλα, θα νιώσετε μία μικρή απογοήτευση ή ότι είναι ημιτελές σαν δισκογραφικό βήμα. Μα να αδικεί ένας πρωτοκλασάτος και τόσο καλός στιχουργός τον εαυτό του με τέτοιες ηχητικές επιλογές?
Βαθμολογία:
Κομμάτια Που Ξεχώρισαν: «Sing Like Bilal», «Battle Cry», «Call Me (She Said)», «Good Man Is Gone»
Tracklist:
1. “Intro”
2. “Put Some Money On It” (featuring The L.O.X.)
3. “Killed For Less” (Intro)
4. “One Shot (Killed For Less)” (featuring Fat Joe)
5. “Sing Like Bilal”
6. “Finish What You Start” (featuring Royce da 5’9″)
7. “Battle Cry” (featuring Just Blaze) The Audible Doctor
8. “Nursery Rhyme”
9. “Phone” (Skit)
10. “Call Me (She Said)” (featuring Novel)
11. “So Hard” (featuring Anna Yvette)
12. “Oh!” (featuring Iffy)
13. “Checkin For You” (Skit)
14. “Checkin For You”
15. “Good Man Is Gone”
16. “Cocaine”
.
Call Me (feat. Novel)
