Πριν από 9 μήνες πρέπει να ήταν, όταν από το πουθενά έσκασε το «Beamer,Benz, or Bentley» μαζί με τον Juelz Santana και χωρίς promotion, μια και ήταν ανεξάρτητη κυκλοφορία, κατάφερε να μπει στα Top 50 του Billboard 100. Ένας πραγματικά άγνωστος παραγωγός, για μένα τουλάχιστον, που ακούει στο όνομα Prime, κατάφερε από το τίποτα να κάνει ένα από τα πιο hot banger του 2010. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που η μισή σκηνή έκανε remix το κομμάτι. Και εκεί που λες ότι ο 50cent και η G-Unit σταμάτησαν να υπάρχουν, έρχεται ο Banks να μας διαψεύσει. Αφού αντιμετώπισε μερικά προβλήματα με τις δισκογραφικές, εν τέλει καταστάλαξε στην EMI η οποία με τέτοιο buzz που είχε κάνει ο ίδιος, τον υπέγραψε με μεγάλη της χαρά.
Μπορεί να έχασε την ευκαιρία να βγάλει το CD όταν ήταν ακόμα φρέσκο το «Beamer…» αλλά δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό. Το διάστημα που μεσολάβησε είχε κάποιες καλές «διασυνδέσεις» και βρέθηκε να κάνει κομμάτια με G.O.O.D Music του Kanye, κάτι που σίγουρα μόνο καλό του κάνει. Εξασφάλισε λοιπόν μερικά καλά collabs για τον δίσκο, και με τα ήδη υπάρχοντα feats, έκανε ένα δυνατό tracklist. Κάτι τέτοιο επιβάλλεται, καθώς το CD κουβαλάει «βαρύ» τίτλο. Μπορεί το «Hunger For More» να μην ήταν το super classic τύπου «Only Build 4 Cuban Linx», αλλά δεν είναι λίγοι αυτοί που αγάπησαν τον Banks από αυτόν τον δίσκο. Μετά από το «σάπιο» «Rotten Apple», και αφού έχουν περάσει 4 ολόκληρα χρόνια, έρχεται με το sequel «The Hunger For More 2» να αποδείξει ότι ακόμα πρέπει να τον υπολογίζουμε. Τα κατάφερε άραγε;
Όταν άκουσα ότι ο δίσκος θα έχει μέσα Eminem, Kanye West, Fabolous, Swizz Beatz, Pusha T, Akon και Styles P τότε η πρώτη σκέψη μου ήταν «Θα κάνει boom ο δίσκος». To κακό ήταν ότι άρχισαν να leakάρουν κάποια κομμάτια αρκετά μέτρια και να κρατάω μια πισινή σίγα σιγά. Σήμερα έπεσε ο δίσκος στα χέρια μου. Έβαλα να παίζει και στο «Take ’em to War», ήμουν κάπως επιφυλακτικός επειδή στο κομμάτι είναι ο Tony Yayo. Το κομμάτι μου άρεσε αλλά η εμφάνιση του Yayo ήταν περιττή. Παρά τα κάποια fillers που ακούγονται στην διάρκεια της ακρόασης, μέσα βρίσκεις «ντόπες». Αρχίζοντας από το «Payback» μαζί με τον 50 Cent να κάνει ένα «βρόμικο» hook, και τον Βanks να δένει άψογα πάνω στο beat, διαμορφώνουν υπό την μελωδία του GrandzMuzik ένα πολύ καλό κομμάτι. Μπορεί την πρώτη φορά να το λες απλά καλό αλλά μετά από 2-3 ακροάσεις το συνηθίζεις και σου αρέσει ακόμα περισσότερο. Στην μέση του δίσκου συναντάμε το «Father Time» στο οποίο «σολάρει» και βγάζει ίσως το καλύτερο κομμάτι του CD. Εναλλαγές στο flow, υπάρχοντας στιγμές που ραπάρει και στιγμές που το πάει πιο τραγουδιστά. Δεν νομίζω ποτέ ο Banks να είχε κάποιο πρόβλημα στο συγκεκριμένο θέμα.
Η αλήθεια είναι όμως ότι κάποια κομμάτια τα περίμενα καλύτερα. Όπως για παράδειγμα το «Celebrity» με τον Akon. Αρκετά μέτρια παραγωγή με snaps, τα οποία δεν μου άρεσαν καθόλου, μέτριος Akon αλλά τουλάχιστον ο Banks ήταν άψογος. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί δεν μπήκε η έκδοση με τον Eminem. Χθες είδα ότι θα είναι και οι J.U.S.T.I.C.E League στον δίσκο και χάρηκα γιατί έχουν δείξει πολύ καλά δείγματα δουλειά και φαίνονται άκρως φορμαρισμένοι. Ωστόσο, το «I Don’t Deserve You» ήταν ωραίο μεν αλλά το περίμενα αρκετά καλύτερο. Ο Jeremih δεν με ενθουσίασε για να είμαι ειλικρινής αλλά το κομμάτι δεν θα το χαρακτήριζα άσχημο.
Οι δύο καλύτερες συμμετοχές, χωρίς κάποια δυσκολία είναι αυτή του Pusha T στο «Home Sweet Home» που και οι δύο στιχουργικά είναι πολύ καλοί και η ωραία και απαλή μουσική κάνει το αποτέλεσμα ακόμα καλύτερο, καθώς ο Nick Speed υπογράφει με μια από τις καλύτερες παραγωγές που μπορεί κανείς να βρει μέσα. Και η δεύτερη είναι αυτή του πλέον πανταχού παρών Raekwon. Όποιος δεν βρίσκει το «Father Time» ως το καλύτερο κομμάτι τότε θα βρει το «Sooner or Later (Die 1 Day)». O Frank Dukes κάνει αναμφισβήτητα το καλύτερο beat του δίσκου, με τα ωραία pitchαρισμένα φωνητικά. Ο Lloyd παραμένει σε καλή φόρμα και ο Raekwon κάνει αυτό που ξέρει να κάνει. Και οι δύο είχαν απίστευτη καλή χημεία στο κομμάτι, και δεν περίμενα ότι θα μπορούσε ένα κομμάτι με Raekwon και Banks να είναι τόσο ωραίο.
Πριν κλείσω θέλω να πω κάτι το οποίο με έχει προβληματίσει τελευταία. Με ποια κριτήρια ένας artist επιλέγει τον ποιον θα βάλει στο album του και ποιον όχι; Με την λογική δεν νομίζω. Γιατί δεν είναι λογικό να βάζεις μέσα Tony Yayo και να αφήνεις έναν rapper επιπέδου Eminem στην iTunes έκδοση. Ελπίζω μόνο να μην γίνει συνήθεια.
Εν τέλει ακούμε ένα πολύ καλό come back, με έναν ολόφρεσκο Lloyd Banks και με δυνατό line up να τον συνοδεύει. Είμαι επιφυλακτικός για το πως θα πάει το album. Διάλεξε μια ομολογούμενος κακή ημερομηνία καθώς την ίδια μέρα κυκλοφορεί το CD της Nicki Minaj, και τα singles του πέρα από το «Beamer, Benz, or Bentley» δεν ήταν ιδιαίτερα ικανοποιητικά.
Βαθμολογία: 
Κομμάτια που ξεχώρισαν: «Payback», «Home Sweet Home», «Father Time», «Sooner Or Later(Die 1 Day)»
Tracklist:
1. “Take ‘Em to War” (featuring Tony Yayo)
2. “Unexplainable” (featuring Styles P)
3. “Payback (P’s and Q’s)” (featuring 50 Cent)
4. “Home Sweet Home” (featuring Pusha T)
5. “Beamer, Benz, or Bentley” (featuring Juelz Santana)
6. “So Forgetful” (featuring Ryan Leslie)
7. “Father Time”
8. “Start It Up” (featuring Swizz Beatz, Kanye West, Ryan Leslie & Fabolous)
9. “Celebrity” (featuring Akon)
10. “On the Double”
11. “Any Girl” (featuring Lloyd)
12. “I Don’t Deserve You” (featuring Jeremih)
13. “Sooner or Later (Die 1 Day)” (featuring Raekwon)
.
Beamer, Benz Or Bentley (feat. Juelz Santana)
