Ποιος μπορεί να πει κάτι κακό για τον Devin The Dude? Τόσα χρόνια γεμίζει τους δίσκους των συναδέλφων του και τα δικά του projects με πολύ χιούμορ και απίστευτο laid back στυλάκι. Ο άτυπος βασιλιάς των weed songs καταφέρνει μέσα στο ίδιο έτος να ηχογραφήσει δύο ολοκληρωμένους δίσκους και ένα EP, δίνοντας μπόλικο υλικό για τους fans του Νότου. Έχοντας προχωρήσει σε αρκετά spins στο «Gotta Be Me» το τελευταίο τριήμερο, μπορώ να πω ότι το album δημιούργησε ένα απίστευτα χαλαρό ύφος που με συνόδεψε σ’ ολόκληρο το Σαββατοκύριακο.
.
.
Ακόμα και αν δεν ακολουθεί κανείς τα καθημερινά βήματα του Devin The Dude στην προσωπική του ζωή, τα κομμάτια ακούγονται αρκετά προσβάσιμα για τον ακροατή. Η πηγή της έμπνευσης του συγκεκριμένου rapper-τραγουδιστή βρίσκεται στις γυναίκες και στο smokin’. Οι παραγωγές ηχούν τόσο φιλικές στα αυτιά μου, που παρασύρομαι εύκολα στα ρεφρέν του και στις συνθέσεις του. Αν και είμαι σίγουρος ότι δεν υπάρχει κάτι από την καθημερινότητα μου που να μοιάζει με την δική του, ξεχνιέμαι και τραγουδάω τα vocal parts των δημιουργιών του με αρκετή απόλαυση. Ο λόγος βρίσκεται κατά την άποψη μου στην σχεδόν τέλεια επιλογή των beats σ’ ότι αφορά στον τομέα «δέσιμο με τον καλλιτέχνη». Μπορεί να μην υπάρχουν τόσα πολλά standout tracks όσο στο «Suit 420#», αλλά περιπλανιέμαι αρκετά πιο εύκολα σ’ όλο το «Gotta Be Me» παρά στις πρόσφατες κυκλοφορίες του. Δεν ξέρω πάντως κατά πόσο θα αντέξει στον χρόνο το σύνολο του δίσκου, επειδή όντως μετά από τρεις-τέσσερις αλλεπάλληλες ακροάσεις διακρίνεται μία ελαφριά τάση προς τα skips των τεσσάρων πιο αδύναμων tracks.
Σ’ αυτό φταίει ότι δεν υπήρξε αρκετό βάθος ως προς το λυρικό περιεχόμενο, ενώ έδειξε εξαιρετικά στοιχεία με το πιο σοβαρό «Aint Goin Nowhere». Προφανώς και δεν αγοράζει κανείς ένα Devin The Dude – LP με τον στόχο να συναντήσει σκοτεινά και υπερβολικά ουσιαστικά θέματα. Απλά, μια και είναι ο δεύτερος του δίσκος σε έξι μήνες, είχε την ευκαιρία να δώσει στον κόσμο και ένα μέρος της άλλης πλευράς του για να μην πέσουν όλα μαζί σε τόσο κοντινό διάστημα. Εννοείτε ότι το χιούμορ του μένει απαράλλαχτο και είναι ελάχιστοι οι rappers που μπορούν να διασκεδάσουν κάποιον με τέτοια ευκολία χωρίς να χαρακτηριστούν πεζοί. Αυτό ισχύει και για κάποιον που δεν θα έχει ξανακούσει ποτέ του τον εν λόγο καλλιτέχνη και θέλω να υπογραμμίσω αυτή την φράση. Γιατί δεν είναι λίγοι οι MCs που βασίζονται πάνω στο ένδοξο τους παρελθόν, ώστε να συγκινήσουν παλιούς ακροατές με το (επαναλαμβανόμενο) περιεχόμενο τους και να κριθούν θετικά. Εδώ τα πράγματα συνεχίζουν και ακολουθούν τον δρόμο που’ χει χαράξει ο 40χρονος πλέον Devin με σύγχρονο προσανατολισμό, χαλαρές παραγωγές και με βλέψεις προς Δυτικές επιρροές.
Είναι κρίμα, όταν αναφερόμαστε σε καλλιτέχνες οι οποίοι κατέχουν την ισορροπία του rap και των τραγουδιστικών vocals, το μυαλό μας να πηγαίνει μόνο στους Kanye West, Kid Cudi και Drake. Ειδικά όταν οι τελευταίοι έχουν με το ζόρι δύο χρόνια καριέρας και ο Devin The Dude θα κλείσει σε σύντομο διάστημα την δεύτερη δεκαετία στον χώρο. Όχι ότι το «καινούργιο αίμα» δεν κάνει καλή δουλειά, ίσα ίσα που έφεραν έναν φρέσκο αέρα τους τελευταίους μήνες με την παρουσία τους. Σίγουρα έχουν όλοι αυτοί μεταξύ τους πολύ διαφορετικές μουσικές βλέψεις και κατά έναν τρόπο ήταν και η επιλογή του The Dude να μείνει σε πιο «underground» ρυθμούς. Ο θρύλος του Νότου όμως, έχει εμπλουτίσει τόσα κλασσικά κομμάτια με την φωνή του, βγάζει συνεχώς ολοκληρωμένο υλικό που είναι σταθερά άνω του μετρίου, που αξίζει να συμπεριλαμβάνεται πάντα στις συζητήσεις των σταθερών δυνάμεων της Hip-Hop μουσικής. Αν και πιστεύω ότι έχασε μία ευκαιρία να παρουσιαστεί με κάτι λίγο πιο διαφορετικό (μια και έβγαλε την «υποχρέωση» τον Απρίλιο) και δεν κατάφερε να δείξει κάτι εντελώς φρέσκο, δύσκολα παραβλέπω το γεγονός ότι παραμένει τόσο ορεξάτος και συνεχίζει να δημιουργεί χαμόγελα στους υποστηρικτές του.
Βαθμολογία:
Κομμάτια Που Ξεχώρισαν: «Come And Go», «Gotta Be Me», «Gimme Some», «Aint Goin Nowhere»
Tracklist:
01. Its Going Down
02. Come And Go
03. I Like What U Do
04. Shut Up
05. Gotta Be Me
06. No Need To Call
07. Gimme Some
08. You So Rea
09. They 10s
10. Jus Coolin
11. Aint Goin Nowhere
12. When Will I Win
13. fu*kha
14. Im High
.
Gotta Be Me
