Υπάρχουν δίσκοι που ακούω, αλλά για τους οποίους δεν προλαβαίνω να γράφω μουσικοκριτικές. Είτε επειδή συμπίπτουν με albums που προηγούνται, είτε επειδή πολύ απλά δεν φτάνει ο χρόνος για ένα μεγάλο κείμενο. Έτσι σκέφτηκα να ξεκινήσω μία καινούργια στήλη, η οποία θα αφιερώνεται σε δουλειές που άκουσα και θα περιγράφονται όλες μαζί, η κάθε μία σε 250 λέξεις. Με αυτό τον τρόπο θα μπορώ να μεταφέρω τις εντυπώσεις μου από κάποιες κυκλοφορίες που συνήθως δεν θα καθόμουν να αναλύσω ποτέ, λόγω φορτωμένου προγράμματος.
Canibus – C Of Tranquility
Δεν πέρασε ούτε ένας χρόνος από την ημέρα που ακούσαμε την τελευταία δισκογραφική απόπειρα του Canibus, «Melatonin Magik». Στον δέκατο δίσκο του, ο επιθετικός rapper βρίσκεται σε μία τρομερή λυρική φόρμα, με verses που σηκώνουν ανάλυση και απαιτούν σοβαρή προσοχή στις ακροάσεις. Από την άλλη θα πει κάποιος πως το «C Of Tranquility» δείχνει μία από τα ίδια σε ότι αφορά ύφος και ατμόσφαιρα. Με αυτό θα συμφωνήσω απόλυτα, γιατί γι’ άλλη μία φορά δεν χρησιμοποιεί τις ικανότητες του ώστε να παρουσιάσει κάτι διαφορετικό, ίσως και πιο προσβάσιμο σε νέους fans. Σίγουρα οι παραγωγές είναι σε καλά επίπεδα, με μερικές πάντως να μην δημιουργούν καμία τρομερά ενθουσιώδη αίσθηση, αλλά οι Dj Premier, Tha Bizness, Domingo, Jake One και Scram Jones του έδωσαν μερικά πολύ καλά joints. Αυτό όμως που δεν αφήνει να ολοκληρώσει το έργο του, είναι η μονοτονία που υπάρχει όσο και να προσπαθήσει κανείς να αντισταθεί σε αυτό το συναίσθημα και από μουσικής πλευράς. Δεν αμφιβάλω πως το 70% των rappers εκεί έξω δεν μπορούν ούτε κατά διάνοια να παρουσιάσουν κάτι αντάξιο π.χ. του «Merchant Of Metaphors», όμως αυτό δεν αλλάζει αυτή την κατάσταση, η οποία δυσκολεύει ένα παραπάνω με τις επιλογές του. Δεν ελαχιστοποιεί την συνολική διάρκεια των δίσκων του και προσπάθησε να διορθώσει την παρουσία μέτριων MCs που υπήρχαν στην τελευταία του δουλειά με την παντελή έλλειψη συνεργασίας (με εξαίρεση το remix του «Golden Era Of Rap»). Από το ένα άκρο στο άλλο και στα μάτια μου μία χαμένη ευκαιρία να κυκλοφορήσει ένα φοβερό album.
Βαθμολογία:
Κομμάτια Που Ξεχώρισαν: «Captn Cold Crush», «Merchant Of Metaphors», «Golden Terra Of Rap», «Good Equals Evil»
Tracklist:
1. Captn Cold Crush
2. Salute
3. C Scrolls
4. Merchant Of Mataphors
5. Lunar Deluge
6. Golden Terra Of Rap
7. Title 17 USMC
8. Free Words
9. The Messenger’s Message
10. Cingularity Point
11. Pine Comb Poem
12. Good Equals Evil
13. Worthlessness Purpose
14. Right Now (Produced By: HG)
15. Golden Terra Of Rap (IM Remix) (feat. Von Pea & Donwill (of Tanya Morgan), TRUTHLiVE, Moe Green)
.
Lil Scrappy – Prince Of The South 2
Από ψηλά στα χαμηλά και ακόμα πιο κάτω δείχνουν τα πράγματα για τον Lil’ Scrappy. Το άλλοτε προστατευμένο παιδί του Lil Jon έχασε αρκετά από την αίγλη που είχε στις αρχές του 2000. Σήμα κατατεθέν του, τα φοβερά Crunk κομμάτια στα οποία έδινε πολλά όσο λίγοι rappers. Μη μπορώντας να στεριώσει ούτε και με την συνεργασία των πρώην συνεργατών του με την G-Unit, τα πράγματα έδειχναν εξαρχής δύσκολα για τον ίδιο. Το «Prince Of The South 2» είναι η συνέχεια της τελευταίας ανεξάρτητης κυκλοφορίας του και δυστυχώς δεν καταφέρνει να τουμπάρει την πτωτική πορεία του. Μέτριες παραγωγές με ελάχιστο hit feeling, 15 κομμάτια που προχωρούν δύσκολα χωρίς καμία (!) απολύτως σοβαρή συμμετοχή άλλου και έναν Scrappy να βρίσκεται φυλακισμένος σε μία άχρωμη δουλειά. Μπορεί στην αρχή να υπάρχουν μερικές καλούτσικες στιγμές με τα «Roll Up», «Big Boi» και αργότερα με το «We Can Buck», αλλά η κατάσταση είναι πάρα πολύ μέτρια. Ας είμαι ειλικρινής: Ο Lil Scrappy δεν διακρίθηκε ποτέ για τα τις λυρικές του ικανότητες. Τουλάχιστον συνδύαζε καλά beats με ζεστό ύφος και με το αρεστό του flow περνούσα καλά στις πρώτες του εμφανίσεις. Όλα αυτά πλέον δεν υπάρχουν πουθενά. Αν δεν αλλάξουν οι συνθήκες στις οποίες βρίσκεται, προβλέπω να μείνει στην αφάνεια όπως και η συγκεκριμένη κυκλοφορία. Το πρόβλημα αυτού του LP δεν είναι ότι είναι πάρα πολύ κακό ή ότι δεν ακούγεται. Το βασικό του πρόβλημα είναι ότι το όλο project ακούγεται τόσο αδιάφορο, που προκαλεί απορία πως έφτασε σε αυτό το σημείο το party animal του Νότου.
Update: Μετά από την εύστοχη παρατήρηση του Andrew στα σχόλια αυτού του άρθρου, έγινε μία ανατίμηση στην τελική βαθμολογία του Lil Scrappy. Όντως, ο γνωστός rapper χρησιμοποιεί σε μερικά κομμάτια τις ίδιες ρίμες με τραγούδια του πρώτου «Prince Of The South». Κάτι που θεωρώ κοροϊδία και γι’ αυτό από το 1,5 πέφτει στο 1
Βαθμολογία:
Κομμάτια Που Ξεχώρισαν: «Roll Up», «Big Boi», «We Can Buck»
Tracklist:
1. Hustle
2. Roll Up
3. Big Boi
4. On The D-Low
5. Way I Do It
6. Militant Minded
7. When I Grind
8. If You Wanna Knuck
9. Can U Dig It?
10. Aye Shawty
11. This Is What We Do
12. Forever I Love Atlanta
13. Money On My Mind
14. We Can Buck
15. Keep It 100
