Κριτικες Δισκων Hip-Hop / R&B

Κριτική Δίσκου: Gucci Mane – The Appeal: Georgia’s Most Wanted

Η «Gucci Mania» που’ χε πιάσει αρκετό κόσμο στην Αμερική έχει πέσει αισθητά συγκρίνοντάς την τωρινή κατάσταση με την εποχή πριν βγει το «State vs. Radric Davis» . Παρ’ όλα αυτά, ο «bling bling» rapper συνέχισε ακάθεκτος να δουλεύει σκληρά με άπειρες συμμετοχές (μεταξύ άλλων ο Talib Kweli) και όσο περισσότερα Mixtapes γίνετε. Η τριλογία που είχε ανακοινώσει φτάνει στο δεύτερο σκέλος και οι περισσότεροι hip-hop γνώστες αναρωτιούνται εάν μπορέσει ποτέ να δικαιολογήσει όλο αυτόν τον ντόρο που γίνετε γύρω από το όνομα του. Κλασσική περίπτωση ύπαρξης δύο στρατοπέδων για χάρη του καλλιτέχνη: haters και groupies.

Η αρχή περίμενα να είναι βαριά, γεμάτο «Burrr» και με συμμετοχή από κάποιο μέλος της 1017 Brick Squad. Αντί αυτού βρίσκω ένα επικό ξεκίνημα με τον Bun B και τον Darkchild στην παραγωγή (ναι, ο γνωστός hit-maker μεγάλων R&B επιτυχιών). Από εκεί και έπειτα την σκυτάλη την παίρνουν οι γνωστοί Drumma Boy, SchifeFATBOI κ.α. έχοντας στο προσκήνιο κομμάτια για το αμάξι, πάρτι, γυναίκες και άπειρο swagger. Όλη αυτή η τρέλα έχει τα σκαμπανεβάσματα της, είτε με αδιάφορα τραγούδια («Trap Talk») είτε με φτηνιάρικα beats τα οποία όμως είναι υπερβολικά κολλητικά και (γιατί όχι) διασκεδαστικά («Missing»). Η διαφορά με παλαιότερες κυκλοφορίες του Gucci Mane, πέρα από την ανοδική  πορεία που άκουσα στα πρώτα 20 λεπτά στο ραπάρισμα του, είναι η διάθεση που υπάρχει να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα του προηγούμενου δίσκου.

Ο μεγάλος εχθρός του περσινού «The State vs. Radric Davis» ήταν τα 70 λεπτά συνολικής διάρκειας. Το υπέρ-εγώ του και το «Θα καταπλήξω τους πάντες και θα κάνω τα όλα σε ένα album» είχαν χαντακώσει μία κυκλοφορία με (παραγωγικές κυρίως) προοπτικές. Το χαοτικό πλάνο με τους άπειρους διαφορετικούς ήχους, τις ατέλειωτες συνεργασίες και όλα αυτά να είναι προσαρμοσμένα στον συγκεκριμένο rapper, δεν υφίστανται πλέον στο εφετινό πλάνο. Καταβάλει μία προσπάθεια να περιορίσει τις ανάγκες του σε αυτά που χρειάζεται πραγματικά η ολοκληρωμένη ηχογράφηση του. Οι περισσότεροι καλεσμένοι περιορίζονται στα ρεφρέν και στο τραγουδιστό μέρος του δίσκου και έτσι ελαχιστοποιεί τις πιθανότητες να επισκιαστεί από άλλους συναδέλφους στο περιεχόμενο των λέξεων τους. Συγχρόνως όμως, δυσκολεύει το έργο του να κρατήσει μόνος του αυτό το βάρος και επιβεβαιώνει ότι αντέχει όσο τον βοηθάει η μουσική από πίσω. Πάντως, μ’ έναν αισθητά καλύτερο τρόπο προσέγγισης, το ίδιο κολλητικό στυλ και αρκετό χιούμορ, δείχνει ότι δούλεψε επάνω στα τρωτά σημεία του. Όλα αυτά δεν αλλάζουν το γεγονός ότι λυρικά συνεχίζει να χοροπηδάει μεταξύ μέτριου και αρεστού και σε καμία περίπτωση δεν καταφέρνει να ανέβει με τα lyrics του ένα-δυο σκαλιά πιο πάνω.

Συνοψίζοντας, ο Gucci έδωσε το παρών με πολλές αδυναμίες, πολλά συν και μ’ ένα LP το οποίο έχει αρκετά θέματα για να θιχτούν. Μπορείς να παινέψεις την συνολική του άνοδο στο μικρόφωνο, την καλύτερη επιλογή παραγωγών, την μικρότερη διάρκεια αλλά και να κριτικάρεις τα τέσσερα-πέντε fillers, την στασιμότητα στην ουσία των rhymes του και τις απρόβλεπτες συνεργασίες του. Από την μία άκουσα ένα εξαιρετικό beat του Pharell (αυτό και αν είναι νέο) και μία Nicki Minaj για… φίλημα. Από την άλλη υπάρχει κι ένας άγευστος Wyclef Jean που ήρθε  και δεν ακούμπησε. Το «The Appeal: Georgia’s Most Wanted» δίνει τροφή σε όλες τις απόψεις σχετικά με τον Gucci Mane, όμως όλοι θα συμφωνήσουν ότι πρόκειται για την μέχρι σήμερα πιο σταθερή και αξιόλογη κυκλοφορία με τον συγκεκριμένο MC στο εξώφυλλο. Δεν θα γίνει ποτέ rapper πρώτης γραμμής, αλλά τουλάχιστον (σε αντίθεση με άλλους) κάνει μία προσπάθεια να γίνει καλύτερος σε αυτά που μπορεί να προσφέρει.

Βαθμολογία:

Κομμάτια Που Ξεχώρισαν: «Little Friend», «Gucci Time», «Haterade», «Grown Man»

Tracklist:

1. “Little Friend” (featuring Bun B)
2. “Trap Talk
3. “Missing”
4. “What It’s Gonna Be”
5. “Making Love to the Money”
6. “Gucci Time” (featuring Swizz Beatz)
7. “Party Animal”
8. “Remember When” (featuring Ray J)
9. “Haterade” (featuring Nicki Minaj & Pharrell)
10. “It’s Alive” (featuring Swizz Beatz)
11. “ODog” (featuring Wyclef Jean)
12. “Dollar Sign”
13. “Brand New”
14. “Weirdo”
15. “Grown Man” (featuring Estelle)

,,

Gucci Time (feat. Swizz Beatz)

About Author

Έκτωρ Αποστολόπουλος