Η ένωση των The Roots και του John Legend για την ολοκλήρωση ενός κανονικού δίσκου ήταν αναμενόμενη και κάτι παραπάνω από καλοδεχούμενη. Στο φοβερό φετινό album του γνωστού Hip-Hop group έκανε αίσθηση η άριστη χημεία που είχαν μεταξύ τους οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες. Λογικό λοιπόν να κάτσουν και να ηχογραφήσουν ένα CD μ’ ένα πολύ ενδιαφέρον αλλά συγχρόνως αρκετά δύσκολο concept. Επανεκτέλεση παλιών επιτυχιών από μεγαθήρια της μουσικής (Marvin Gaye, Harold Melvin, Nina Simone) και έχοντας ως βασικό στόχο να τα παρουσιάσουν με δικό τους ύφος και αντάξια της ιστορίας τους.
Το «Hard Times» μου άφησε άπειρες υποσχέσεις για την συνέχεια, συνδυάζοντας την πολύ ζεστή φωνή του John Legend με τα μουσικά όργανα των The Roots και τους στίχους του Black Thought. Δεν συγκαταλέγεται τυχαία ανάμεσα στα highlights του δίσκου, αφού καταφέρνει και δίνει μία μοντέρνα νότα στην κυκλοφορία του 71′ του Baby Huey. Δημιουργίες τέτοιου τύπου, που καταφέρνουν συγχρόνως να βάλουν αρκετά στοιχεία του παρόντος, συνθέτουν εξαιρετικά ηχητικά παραδείγματα για το τι μπορεί να κάνει μία πολύ ατμοσφαιρική φωνή με κλασσικά τραγούδια την σήμερον ημέρα. Προσωπικά, βρίσκω τον εαυτό μου να γιορτάζει κατά κάποιον τρόπο την χημεία που βγάζουν οι John Legend και τα μέλη των The Roots στο στούντιο σε καταστάσεις όπως το «Our Generation (The Hope Of The World)». Γενικότερα, δεν περίμενα ότι θα κατάφερνε να σταθεί τόσο καλά στα πόδια του ο βασικός τραγουδιστής του «Wake Up» και ας του έχω μεγάλη εκτίμηση. Ας μην ξεχνάμε, ότι πρόκειται για singles με 30-40 χρόνια ιστορίας και που έχουν εκτελεστεί από ανθρώπους με μεγαλύτερες αρετές απ’ ότι έχει εκείνος. Οπότε, ειδικά για τους ακροατές που έχουν μεγαλώσει με την κλασσική Soul εκείνης της εποχής, θα είναι στην αρχή περίεργο να ακούνε τον συγκεκριμένο ερμηνευτή σε αυτά τα αποσπάσματα. Όταν όμως η συμμετοχή βοηθάει τόσο πολύ, όπως στην περίπτωση του CL Smooth, πιστεύω ότι ακόμα και οι πιο παλαιομοδίτες του είδους θα συμφωνήσουν μαζί μου ότι το σήμερα μπορεί να συνυπάρξει αρμονικά με το χθες.
Αυτό που δεν με τρέλανε κατά κάποιον τρόπο, ήταν ότι το στοιχείο του John Legend υπερτερούσε στο μεγαλύτερο κομμάτι του δίσκου. Δεν έγινε μία τόσο ουσιαστική και σε μεγάλο βαθμό συνεργασία με τους The Roots. Ή για να το πω πιο σωστά, με τον βασικό rapper του γκρουπ, τον Black Thought. Περίμενα ένα πιο δυνατό πάντρεμα ανάμεσα σε Soul, R&B και Hip-Hop και όχι μία απλή επανεκτέλεση γνωστών κομματιών. Γιατί η αλήθεια είναι, ότι τις ικανότητες του κεντρικού performer τις γνώριζα και από τις δικές του solo κυκλοφορίες. Μπορεί να μην περίμενα να τα φέρει εις πέρας σε όλους τους τομείς σε τόσο ικανοποιητικά επίπεδα, αλλά από την άλλη δεν υπάρχει και κάτι το καινούργιο. Με λίγα λόγια, δεν κατάφεραν οι υπεύθυνοι να περάσουν σ’ όλο το album ένα φρέσκο αέρα, μία ανανέωση ή έστω κάτι δικό τους. Από την στιγμή που ήταν εξαρχής πολύ δύσκολο να ξεπεράσει τα ιερά τέρατα της soul στις δικές τους δημιουργίες, έπρεπε να σκεφτούν κάτι ακόμα. Κάτι, που να σε κάνει σαν ακροατή, εκτός από το να απονέμεις εύσημα, να ανακαλύπτεις και κάτι καινούργιο. Προφανώς και η ζεστασιά, η όμορφη ατμόσφαιρα και οι ωραίοι ήχοι είναι σήμα κατατεθέν αυτού του δίσκου καθ όλη την διάρκειά του. Όλοι προσπάθησαν πολύ, και γι’ αυτό το τελικό αποτέλεσμα είναι τόσο σοβαρό και πατάει τόσο γερά στα πόδια του.
Νιώθω όμως ότι έχασαν την ευκαιρία να πάνε ένα βήμα παραπέρα. Δηλαδή κατάφεραν από την μία να εκπληρώσουν τους βασικούς στόχους που είχαν βάλει, (να δώσουν φόρο τιμή στους μεγάλους αυτούς καλλιτέχνες και να μπορέσουν να αγκαλιαστούν τραγούδια άλλων εποχών από την νεολαία), μη μπορώντας από την άλλη να προσφέρουν το κάτι παραπάνω. Να ριζώσει ακόμα περισσότερο το δικό τους στυλ, οι δικές τους ικανότητες και η δημιουργικότητα που χαρακτηρίζει τους The Roots και John Legend σαν καλλιτέχνες. Αυτό το τελευταίο δεν φαίνεται τόσο όσο θα περίμενα ή θα ήθελα. Κατά κάποιον τρόπο το έβαλαν στο συρτάρι ώστε να φανούν περισσότερο το τεράστιο ταλέντο που έχουν σε φωνή και στην διαχείριση μουσικής παραγωγής και επανεκτέλεσης. Όπως και να έχει, αυτά που κατάφερε αυτό το project είναι αρκετά ώστε να αναδείξουν το «Wake Up» από τις καλύτερες κυκλοφορίες αυτού του μήνα και να φέρουν αρκετούς ακροατές σε επαφή με ένα θεσπέσιο είδος που έχει ξεχαστεί ιδιαίτερα στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια.
Βαθμολογία:
Κομμάτια Που Ξεχώρισαν: «Hard Times», «Our Generation (The Hope Of The World)», «Little Ghetto Boy»
Tracklist:
01. Hard Times (Feat. Black Thought)
02. Compared To What
03. Wake Up Everybody (Feat. Common & Melanie Fiona)
04. Our Generation (The Hope Of The World) (Feat. Cl Smooth)
05. Little Ghetto Boy (Prelude) (Feat. Malik Yusef)
06. Little Ghetto Boy (Feat. Black Thought)
07. Hang On In There
08. Humanity (Love The Way It Should Be)
09. Wholy Holy
10. I Can’t Write Left Handed
11. I Wish I Knew How It Would Feel To Be Free
12. Shine
.
Wake Up Everybody (feat. Common & Melanie Fiona)
