Όλα αυτά τα χρόνια έχει κερδίσει διάφορα κολακευτικά σχόλια από μουσικά έντυπα και τον κόσμο που ακολουθεί την hip-hop μουσική. Ο Black Milk κατάφερε να εδραιωθεί με τις εξαιρετικές παραγωγές του ανάμεσα στα μεγάλα ονόματα των ξένων beatmakers και να γίνει το αγαπημένο παιδί των καλύτερων (underground και μη) rappers. Ειδικά μετά το φοβερό «Popular Demand», δεν ήταν λίγοι οι αρθρογράφοι που τον χαρακτήριζαν ως «Ποιοτικό Kanye West» ή «Kanye των φτωχών» (λόγω του στυλ που έχει σαν συνθέτης και της τεράστιας διαφοράς που υπάρχει ανάμεσα στο κασέ των δύο καλλιτεχνών), φτάνοντας μοιραία στο σημείο να κάνει αρκετούς ακροατές να περιμένουν με μεγάλη ανυπομονησία την νέα του δισκογραφική απόπειρα.
Ο τίτλος που επέλεξε για το καινούργιο του CD δεν είναι τυχαίος και δείχνει άμεσα πόσο ψηλά έχει βάλει τον πήχη για αυτό το project. Κάποια τραγούδια καταφέρνουν να πιάσουν αυτό το επίπεδο και αφήνουν υποσχέσεις για την συνέχεια, όπως για παράδειγμα το «365». Συνδυάζει όλα τα χαρακτηριστικά του Black Milk, τόσο από την μουσική οπτική γωνία, όσο και από την άποψη του rap. Δεν είναι κακός σαν MC και κατά διαστήματα μου αρέσει αρκετά ο τρόπος που ρολάρει επάνω στις δικές του δημιουργίες. Η φωνή του και το flow του τον βοηθούν να είναι αξιόπιστος και σε αυτόν τον τομέα, χωρίς βέβαια να μπορεί να κάνει την τεράστια λυρική διαφορά. Οπότε, προφανώς και εστίασα την προσοχή μου στους ήχους που βγάζει και στην προσπάθεια που καταβάλει να μείνει πιστός στο ύφος του, αλλά και να κάνει μερικά βήματα μπροστά. Εδώ ακριβώς είναι η στιγμή που μας παρουσιάζει δύο διαφορετικά πρόσωπα.
Το «Deadly Medley» είναι μακράν το καλύτερο κομμάτι του δίσκου, με beat που με κάνει να τον θαυμάζω σαν producer και έναν Elzhi που τα δίνει όλα στο μικρόφωνο. Τον ίδιο ενθουσιασμό είχα όμως και στο «Black and Brown», μία ενορχήστρωση που σταδιακά εξελίσσετε και με το που φτάνει στο κεντρικό σημείο ξεχειλίζει από ενέργεια. Μακάρι να ήταν και η συνέχεια το ίδιο θετική, γιατί η αλήθεια είναι ότι αν δω σφαιρικά τον δίσκο, τα πράγματα δεν κυλούν παντού ομαλά. Υπάρχουν αρκετές παραγωγές που δεν καταφέρνουν να με εντυπωσιάσουν ή να με ευχαριστήσουν στον βαθμό που θα περίμενα από τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη. Παρ’ όλο που τα drums είναι βασικότατα για άλλη μία φορά, τα samples ακούγονται ενδιαφέροντα και τα blazers θα έπρεπε να δίνουν το κάτι παραπάνω, όλα αυτά μαζί δεν καταφέρνουν να πιάσουν την απόδοση του «Popular Demand». Αυτός είναι και ο λόγος που στην πρώτη ακρόαση μου φάνηκε αρκετά μέτριο ως σύνολο. Λίγο ο υπέρ-φιλόδοξος τίτλος που κουβαλάει, λίγο ο θαυμασμός μου από άλλες δουλειές του παρελθόντος, μου έκοψαν κατά κάποιον τρόπο τα φτερά. Μετά την τρίτη και τέταρτη ακρόαση και κρίνοντας το πιο αντικειμενικά, καταλαβαίνει κανείς πως έχει τις φωτεινές του στιγμές και σε γενικές γραμμές καλά στιχουργικά αποσπάσματα.
Τα θετικά μηνύματα μπορεί να τα διακρίνει εύκολα κανείς, αρκεί να καταφέρει να απομονώσει τους «έξω-αγωνιστικούς” παράγοντες. Το «Album of The Year» θα ταίριαζε σαν ονομασία πολύ περισσότερο στην κυκλοφορία του 2007 αν το σκεφτώ ποιοτικά. Παρόλο που προσπαθεί να κάνει ωραίες κινήσεις όπως π.χ. στο «Closed Chapter», θυμίζοντας MF Doom, δεν καταφέρνει να διεκπεραιώσει το έργο του σε αυτά τα 57 λεπτά. Για πρώτη φορά έδειξε λίγο στάσιμος, δεν υπήρχαν αρκετές εκπλήξεις, αλλά πρόκειται για ένα καλό LP. Γι’ αυτό και θα καταλάβω αν μερικοί απογοητευτούν όταν το ακούσουν, κάτι για το οποίο φέρει και ο Black Milk ευθύνη από την στιγμή που είχε δημιουργηθεί τέτοιος ντόρος. Σε μία ηχογράφηση που έφερε περισσότερο σε J Dilla παρά σε Kanye West, συνέχισε την ενδιαφέρουσα πορεία του μ’ ένα album που του δίνει την δυνατότητα να κερδίσει κάποιους νέους ακροατές, αλλά συγχρόνως αποτυγχάνει να τον πάει ένα βήμα πιο πέρα.
Βαθμολογία:
Κομμάτια Που Ξεχώρισαν: «365», «Deadly Medley», «Black and Brown», «Closed Chapter»
Tracklist:
01. 365
02. Welcome (Gotta Go)
03. Keep Going
04. Oh Girl (Feat. AB)
05. Deadly Medley (Feat. Royce Da 5’9? & Elzhi)
06. Distortion (Feat. Melanie Rutherford)
07. Over Again (Feat. Monica Blaire)
08. Black and Brown (Feat. Danny Brown)
09. Round of Applause
10. Warning (Keep Bouncing)
11. Gospel Psychedelic Rock
12. Closed Chapter (Feat. Mr. Porter)
.
Deadly Medley (feat. Royce Da 5’9″ & Elzhi)
