O Bun B για μένα προσωπικά, είναι ένας ζωντανός θρύλος. Μαζί με τον Pimp C άλλαξαν τα δεδομένα στον Νότο της Αμερικής και μαζί κατάφεραν να κάνουν ολόκληρη την hip-hop κοινότητα να τους σέβεται. Με τον χαμό του Pimp C, το τεράστιο μουσικό σχήμα UGK έπαψε να υπάρχει δημιουργικά, αλλά άφησαν παρακαταθήκη classic υλικό που είναι αρκετό να τους διατηρήσει για πολλά χρόνια ακόμα μέσα στις καρδιές των fans. Σε αυτό πάντως, είμαι σίγουρος πως θα συμβάλει και ο γνωστός rapper από το Texas, ο οποίος μας παρουσιάζει την νέα του solo δισκογραφική κίνηση, θέλοντας να κρατήσει το επίπεδο που μας προσφέρει όλο αυτό το διάστημα.
Το πρώτο πράγμα που προσέχεις πάντα στα κομμάτια του Bun B,, είναι το φοβερό ρολάρισμα και το διασκεδαστικό του flow. Το προσαρμόζει όπως ακριβώς θέλει εκείνος και τα raps κυλάνε νεράκι επάνω σε οποιαδήποτε παραγωγή. Αυτό, το συνδυάζω με τα ουσιαστικά του rhymes και τα έξυπνα lines που χρησιμοποιεί και διακρίνω αμέσως έναν ολοκληρωμένο MC. Πλέον, ακούγεται έντονα ακόμα και στην φωνή του και στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει το κάθε τραγούδι, ότι έχει ένα ειδικό βάρος τύπου Jay-Z ή Nas. Κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του ακροατή και αν εξαιρέσω τον καταπληκτικό Twista στο «Speak Easy», δεν υπήρξε στιγμή όπου επισκιάστηκε από κάποιον συνάδελφο. Είναι το δικό του δημιούργημα και προσπαθεί να περάσει το πνεύμα των UGK, χωρίς όμως να γίνετε υπερβολικός. Η συνεχόμενες αναφορές στον Pimp C και στο κοινό τους group είναι συγκινητικές και θυμίζει έντονα το «Free Pimp C movement» πριν από αρκετό καιρό. Κρίνοντας αποκλειστικά την απόδοση του στο σύνολο αυτού του δίσκου, δύσκολα μπορεί να βρει κανείς κάτι που ενοχλεί ή που δεν αρέσει. Τα προβλήματα στο «Trill O.G.» αναπτύσσονται όσο κυλάει ο χρόνος μέσα από τις παραγωγές ή κάποιες συμμετοχές.
Καταρχήν ξεκαθαρίζω ότι τα beats κρίνονται σε γενικές γραμμές ως «ικανοποιητικά». Έχει μερικές δυναμικές στιγμές ( «Trillionaire», «Just Like That»), δύο-τρία μουσικά highlights ( «Let Em Know», «All A Dream»), αλλά και μερικά fillers ( «I Git Down for Mine», «Snow Money»). Με απλά λόγια, έχουμε λίγο απ’ όλα, με τα θετικά στοιχεία να είναι σίγουρα περισσότερα, αλλά πληρώνοντας μερικές αδυναμίες στην γενική εικόνα που βγάζει αυτό το album. Βασικά, το μεγάλο ερώτημα είναι κατά πόσο μπορούν να πείσουν αυτά τα beats και να φτάσουν το λυρικό επίπεδο του βασικού MC. Δεν είναι παραγωγές δεκαετίας και η διαφορά φαίνεται ιδιαίτερα στο «All A Dream», όπου οι J.U.S.T.I.C.E League έκαναν γι άλλη μια φορά το θαύμα τους. Μόνο τότε θα καταλάβετε τι ακριβώς μου έλειπε από αυτόν τον δίσκο. Αυτό το ηχητικό διαμάντι, που θα έχει την ικανότητα να εκτοξεύσει το κομμάτι, να μεταφερθεί και στα υπόλοιπα, ώστε να φτάσει το southern classic. Το ίδιο πράγμα ισχύει και για τις συνεργασίες, όπου κάποιες πρόσφεραν αρκετά στο «Trill O.G.» κι άλλες στιγμές πάλι υστερούσαν λίγο στα ρεφρέν (π.χ. «Lights, Camera, Action»). Είναι οι μικρές ατέλειες που το έβγαλαν από τον δρόμο του classic, χωρίς να το εκτροχιάσουν όμως. Γιατί, όσους πόντους και να έχασε από τα λίγα κενά,..
… σε καμία περίπτωση δεν έχασε την ενέργεια του, ώστε να κριθεί ως ένας πολύ καλός δίσκος. Δεν είναι λίγες οι φορές που μου λένε ότι «ψυρίζω την μαϊμού» και θα συμφωνήσω μαζί τους. Όταν είσαι μεγάλος υποστηρικτής κάποιου καλλιτέχνη, το ψάχνεις το πράγμα ακόμα περισσότερο και έχεις πάντα τεράστιες απαιτήσεις. Όταν μάλιστα σου δίνει αυτό που θέλεις, αλλά για κάποιους άλλους παράγοντες δεν φτάνει τα μέγιστα standar που είχες στο μυαλό σου, η ανάλυση γίνετε ακόμα πιο μακροσκελής. Στο τέλος της ημέρας όμως, βρίσκομαι με ένα CD που μου προσφέρει γύρω στα δέκα ποιοτικά τραγούδια (απλησίαστο νούμερο για τους περισσότερους δίσκους αυτόν τον καιρό) και που πολύ απλά με αφήνει με την σκέψη: «Ήθελα λίγο ακόμα». Από την άλλη πάλι, σκέφτομαι συνεχώς και μετά από κάθε ολοκληρωμένη ακρόαση, ότι άκουσα ένα αυθεντικό hip-hop project, από έναν rapper που τιμάει αυτό που κάνει και που σέβεται τον ακροατή του.
Υ.Γ.: Όλα τα λεφτά η στιγμή του «Right Now». Πρόκειται για μία τόσο προσεγμένη δουλειά, στην οποία δεν ακούγεται ότι πρόκειται για μία un-official συνεργασία με τους Pimp C και 2pac. Κατά κάποιον τρόπο, μ’ έκανε να λησμονήσω δύο μεγάλους rappers που έφυγαν ξαφνικά από την ζωή, αφήνοντας πίσω τους ένα τεράστιο κενό.
Βαθμολογία:
Κομμάτια Που Ξεχώρισαν: «Trillionaire», «Right Now»,«Speak Easy», «Let ‘Em Know», «All a Dream»
Tracklist:
1. “Chuuch!!!” (feat. J. Prince)
2. “Trillionaire” (feat. T-Pain)
3. “Just Like That” (feat. Young Jeezy)
4. “Put It Down” (feat. Drake)
5. “Right Now” (feat. Pimp C, 2Pac & Trey Songz)
6. “That’s a Song (Skit)” (feat. Bluesman Ceddy St. Louis)
7. “Countin’ Money” (feat. Yo Gotti & Gucci Mane)
8. “Speak Easy” (feat. Twista & Bluesman Ceddy St. Louis)
9. “Lights, Camera, Action”
10. “I Git Down for Mine”
11. “Snow Money”
12. “Ridin’ Slow” (feat. Slim Thug)
13. “Let ‘Em Know”
14. “Listen (Skit)” (feat. Bluesman Ceddy St. Louis)
15. “All a Dream” (feat. LeToya Luckett)
16. “It’s Been a Pleasure” (feat. Drake)
