Παρ’ όλο που σε γενικές γραμμές το θεωρώ ένα καλό δισκάκι, όταν με ρωτούν γνωστοί για το πως μου φάνηκε η τελευταία κυκλοφορία του Usher, απαντάω με: Τίποτα σπουδαίο. Προφανώς και αν το δω εντελώς αντικειμενικά, τον αδικώ τον καλλιτέχνη ως έναν βαθμό. Η αλήθεια είναι όμως, ότι έχω πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου εκείνα που έχει προσφέρει ο συγκεκριμένος τραγουδιστής στο παρελθόν και αυτό είναι που με κάνει να δείχνω τόσο συγκρατημένος. Αυτό το EP ήρθε κάπως απρόσμενα και υπόσχεται περισσότερο υλικό από τον Αμερικανό super star μέσα στο 2010.
.
Μία τέτοια δουλειά μπορεί να κρύβει ευχάριστες εκπλήξεις ή απλά ότι περίσσευε από τις ηχογραφήσεις για τον κανονικό δίσκο. Οι συμμετοχές πάντως με άφηναν να έχω μία μικρή ελπίδα για κάτι αρκετά σοβαρό, μια και δύσκολα παραβλέπεις ονόματα σαν τους Pitbull, Bun B, Jay-Z, και Ciarra. Οι δύο τελευταίοι μάλιστα, συνεργάζονται στο ίδιο κομμάτι, όμως δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να βγάλουν προς τα έξω αυτό που θα περίμενε ο μέσος ακροατής. Καλούτσικο μπιτάκι, εξαιρετικό verse από Jigga, αλλά στο τέλος πέφτει στο γκρουπ με τις συνεργασίες που είχαν όλα τα φόντα για classic, όμως δεν τα κατάφεραν ποτέ. Τα παράπονα βέβαια υπάρχουν και στις υπόλοιπες δημιουργίες, που μπορεί να μην είναι κακές ή εκνευριστικές, όμως σε καμία περίπτωση δεν προσφέρουν κάτι το καινούργιο. Λίγο-πολύ, επαναλαμβάνονται γνωστές φόρμουλες («DJ Got Us Fallin’ In Love») και σου δίνετε η εντύπωση ότι ο Usher λειτούργησε γι’ άλλη μία φορά στο «keep it safe». Όχι πολλά πειράματα, μένει στο ίδιο ύφος με το «Raymond v. Raymond» και πολύ απλά μου δίνετε η εντύπωση ότι έχουμε μία συνέχεια του LP που κυκλοφόρησε πριν από μερικούς μήνες.
Αυτό ακριβώς υπογραμμίζεται από το γεγονός, ότι το καλύτερο τραγούδι είναι το There Goes Baby», το ίδιο ακριβώς track που ξεχώριζε και στο κανονικό του album. Εννοείτε, πως επιβραβεύω μία τέτοια κίνηση, μια και ήταν σίγουρο ότι θα χανόταν αυτό το κομμάτι με την πάροδο του χρόνου και την έκλειψη του hype που είχε ο δίσκος βδομάδα με εβδομάδα. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσει να προωθήσει αυτό το πολύ ρομαντικό και ιδιαίτερα πετυχημένο στον συναισθηματικό τομέα single. Συγχρόνως όμως, φαίνεται ότι αυτή την στιγμή ο Usher αδυνατεί να βγάλει περισσότερο top υλικό στην δημοσιότητα. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι παραγωγές που είναι καλές (π.χ. «Stranger»), αλλά δεν φτάνουν με τίποτα την ποιότητα του 2004, είναι και οι συνεργασίες τύπου Justin Bieber, που δεν μπορούν να σηκώνουν τέτοια κομμάτια. Δεν λέω, το παιδί αυτή την στιγμή σημειώνει φοβερή επιτυχία, όμως…
… δεν παύει να είναι μία μέτρια φωνή. Και σ’ έναν δίσκο που δεσπόζει ο πρώην βασιλιάς της R&B, αποδεικνύεται ότι δεν είναι και η πιο έξυπνη προσθήκη σ’ ένα EP, το οποίο έχει μόνο εννέα τραγούδια. Το «Versus EP» δεν κατάφερε να με εντυπωσιάσει, κράτησε ένα ικανοποιητικό μουσικό επίπεδο, αλλά όσο το άκουγα, τόσο πιο μέτριο μου φαινόταν. Σε όσους άρεσε το «Raymond v. Raymond» πολύ, ίσως θα έπρεπε να σκεφτούν την αγορά αυτού του CD. Έχει δημιουργίες που θα μπορούσαν κάλλιστα να ήταν στον προηγούμενο δίσκο και που σίγουρα ταιριάζουν σε αυτόν τον ρυθμό. Οι υπόλοιποι, θα ακούσουν άλλη μία απρόσωπη προσπάθεια του Usher που μπορεί να μην ενοχλεί, όμως η «μαγεία» συνεχίζει να αγνοείται.
Βαθμολογία:
Κομμάτια Που Ξεχώρισαν: «There Goes My Baby», «Get In My Car», «Stranger»
Tracklist:
1. “Love ‘Em All”
2. “DJ Got Us Fallin’ In Love” (featuring Pitbull)
3. “Hot Toddy” (featuring Jay-Z & Ciarra)
4. “Lay You Down”
5. “Lingerie”
6. “There Goes My Baby”
7. “Get In My Car” (featuring Bun B)
8. “Somebody to Love (Remix)” (with Justin Bieber)
9. “Stranger”
.
There Goes My Baby
