Οι Capone-N-Noreaga είχαν διάφορες ατυχίες που δεν τους άφησαν ποτέ να γευτούν αυτά που έκαναν και να επωφεληθούν όσο θα έπρεπε από το πολύ καλό υλικό που είχαν βγάλει κατά καιρούς. Το «The War Report» ήταν το πρώτο τους CD και από μερικούς χαρακτηρίζεται ως classic. Το κακό για εκείνους ήταν, ότι έτυχε να πέσει σε μία εποχή όπου «Illmatic», «Reasonable Doubt», «Ready To Die» κ.α. είχαν βγει πολύ νωρίτερα κάνοντας τον κύκλο τους και θα έλεγα πως η δική τους δουλειά ήρθε λίγο καθυστερημένα. Το ’97 δεν ήταν η καλύτερη δυνατή χρονιά για μία τέτοια κυκλοφορία και ίσως γι’ αυτό υπάρχει τόσος κόσμος που αγνοεί αυτό το διαμάντι στις τωρινές μεταξύ τους συζητήσεις. Για να μην είμαστε και εντελώς άδικοι, μία επιτυχία σε πωλήσεις και charts την είχε, απλώς μετά ακολούθησαν διάφορα προβλήματα του Capone με τον νόμο και κάπου εκεί χάθηκε πολύτιμος χρόνος γι’ αυτό το θρυλικό σχήμα.
Αρκετά όμως ασχοληθήκαμε με το παρελθόν, αν και ήταν αναγκαίο να αναφερθώ σ’ εκείνο, ώστε να καταλάβετε την σημασία και την βαρύτητα του τίτλου αυτού του δίσκου. Το «Channel 10» δεν μ’ είχε τρελάνει και μου φάνηκε αρκετά αδιάφορο, οπότε περίμενα το «The War Report 2» για να νιώσω λίγο Queensbridge feeling. Τα πρώτα λεπτά πάντως μου δόθηκε ακριβώς αυτή η αίσθηση, με μία τριάδα που πείθει τόσο παραγωγικά (τρομερή ενέργεια από τον Alchemist στο «Pain»), όσο και σε λυρικά επίπεδα με την συνεργασία τους με The Lox και Raekwon. Ειδικά με τον τελευταίο υπάρχουν αρκετά features, κάτι που θεωρώ ως μία πολύ ορθή κίνηση, από την στιγμή που ταίριαξε τέλεια, με αποκορύφωμα το «The Oath». Μέχρι να φτάσω όμως σε αυτό το φοβερό track, έπρεπε να υποστώ μία κοιλιά που κάνει αυτή η δισκογραφική δουλειά στο πρώτο μισό. Μετά από την θετικότατη εντύπωση που αποκόμισα στα πρώτα λεπτά, εμφανίζονται κάποια μέτρια beats («My Attribute»), σχετικά προβλέψιμα τραγούδια («Hood Pride») και μπορώ να πω ότι κατά κάποιον τρόπο έχασα εκεί το ενδιαφέρον μου. Δεν είναι κακές δημιουργίες, ούτε με ώθησαν στο να τα προσπεράσω, απλά για έναν τέτοιο δίσκο μου φάνηκαν λίγα και χωρίς να έχουν πολύ σπουδαία raps . Ευτυχώς, αυτή η κατάσταση δεν συνεχίστηκε για πολύ, αν και τολμώ να πω ότι ήθελε τον χρόνο του ώστε ν’ ανακάμψει.
Έτσι λοιπόν, φτάνουμε στο πιο σοβαρό μέρος του «The War Report 2», με τους CNN να δίνουν ρέστα πάνω στις πολύ πετυχημένες παραγωγές που τους δόθηκαν. Μετά από το καλό, αλλά όχι στα standar που περίμενα «With Me» με τον Nas, ακολουθεί μία τρομακτική τριάδα, άμα την συγκρίνω με αυτό που άκουγα πριν. Ο άγνωστος SPK ντύνει μουσικά το «Live On, Live Long Part II»,καταφέρνοντας να μην φανεί σαν ένα μέτριο follow up του πρώτου μέρους. Το «Brothers from Another» συγκαταλέγεται στα κομμάτια που τρελαίνομαι να ακούω και εξιστορεί για ποιους λόγους είναι οι Capone και Noreaga αδέρφια. Βάλτε και το «The Oath» που μπαίνει ανάμεσα από αυτά τα δύο τραγούδια, με ένα ταιριαστό concept, έναν ωραίο Busta Rhymes και τον Raekwon να ξεχωρίζει θετικότατα. Με λίγα λόγια και με μεγάλη σιγουριά, έκρινα ότι το δεύτερο μισό του δίσκου ήταν ανώτερο τόσο ηχητικά, όσο και λυρικά, με αυτά τα δύο στοιχεία να μοιάζουν πιο δεμένα. Προσωπηκά, ο Capone μου φάνηκε πιο πεινασμένος από τον Noreaga και έμεινα έκπληκτος ένα άλλο γεγονός. Ότι τα μεγάλα ονόματα των beatmakers έπεσαν κατά κάποιον τρόπο στην σκιά άλλων καλλιτεχνών, που δεν τους είχα στον κατάλογο μου και που σίγουρα δεν τους περίμενα να κάνουν κάτι φοβερό και τρομερό. Για παράδειγμα, στο τελευταίο τραγούδι ακούγεται το εξής: «Niggas Dying, niggas moms dying, niggas babies dying (…) my man got murdered on motherf**** christmas eve, it’s crazy man, what kind of present is that for his daughter…» , η μουσική όμως που το συνοδεύει δεν με κάνει να νιώθω αυτά που λέει ο Capone και δεν καταφέρνει τον σκοπό της.
Σε καμία περίπτωση δεν φτάνει το «The War Report» του 1997, ειδικά άμα το πάρεις συνολικά και τα βάλεις δίπλα δίπλα. Αυτό όμως που μου άρεσε, ήταν ότι ένιωσα λίγη από την παλιά μαγεία των Capone-N-Noreaga και σίγουρα θα με κρατήσει περισσότερο από το «Channel 10». Έχει αρκετές αδυναμίες σαν album και άμα κάνετε το λάθος να περιμένετε κάτι αντίστοιχο από τον καλύτερο τους ποιοτικά δίσκο, θα βρεθείτε απογοητευμένοι. Δεν θα σας κακοχαρακτηρίσω αν το προσπεράσετε αυτό το LP ή δεν διακρίνεται κάτι ιδιαίτερα σημαντικό. Αν όμως, το προσεγγίσετε έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού σας ότι έχουμε το 2010 και του δώσετε παραπάνω από δύο ακροάσεις, θα ανακαλύψετε ότι έχει να δώσει αρκετά πράγματα. Δείχνουν να βρίσκουν τον δρόμο τους μετά από τόσα χρόνια και το πιο σημαντικό είναι ότι ακούγονται επίκαιροι, σε μία περίοδο που λίγοι το καταφέρνουν πλέον.
Βαθμολογία:
Κομμάτια Που Ξεχώρισαν: «Pain», «Bodega Stories», «Live On Live Long Pt. 2», «The Oath», «Brother From Another»
Tracklist:
01. Pain
02. Bodega Stories (Feat. The LOX)
03. Dutches V. Phillies V. Bamboo (Feat. Raekwon)
04. My Attribute
05. Favor For A Favor
06. Hood Pride (Feat. Faith Evans)
07. The Reserves (Feat. Raekwon)
08. With Me (Feat. Nas)
09. Live On Live Long Pt. 2
10. The Oath (Feat. Raekwon & Busta Rhymes)
11. Brother From Another
12. Thug Planet (Feat. Imma Thug & Musaliny)
13. Scarface
14. The Corner (Feat. Avery Storm)
15. Obituary
.
Thug Planet (Feat. Imam T.H.U.G. & Musaliny)
