Η λέξη «δύναμη» είναι αυτό που ταιριάζει απόλυτα στον δίσκο. Με το καλημέρα το γκρουπ μας παρουσιάζει μέσω του «Rammlied» τι θα ακολουθήσει στα υπόλοιπα 46 λεπτά. Ακολουθούν τα φοβερά riffs παρέα με την μελωδία του «Ich Tu Dir Weh», που απλά εντυπωσιάζει. Στο 6ο κομμάτι θα λέγαμε ότι έχουμε ένα πολύ ενδιαφέρον διάλειμμα. Με γαλλικό λεξιλόγιο οι Rammstein χαμηλώνουν τους τόνους, χαλαρώνουν με μια πολύ ωραία μελωδία στο κομμάτι «Frühling in Paris»(Άνοιξη στο Παρίσι). Μια πολύ έξυπνη κίνηση που εκτός το ότι θυμίζει το εκπληκτικό «Ohne Dich» , βοηθάει τους ακροατές που μπορεί να μην είναι σκληροπυρηνικοί fan του είδους, να ακολουθήσουν τον έντονο ήχο του album. Ο ρυθμός παραμένει στα υπόλοιπα τέσσερα κομμάτια γρήγορος, με το «Roter Sand» (Κόκκινη Άμμος) να τελειώνει ήρεμα αλλά και συγχρόνως πολύ όμορφα τον δίσκο.
Οι τρομερές παραγωγές, οι εντυπωσιακές μελωδίες από τις κιθάρες και γρήγοροι ρυθμοί καταφέρνουν με την πρώτη τον στόχο τους. Να παρασύρουν αμέσως τον ακροατή στο να σιγοτραγουδάει τα ρεφρέν, ακόμα και αν δεν καταλαβαίνει λέξη από αυτά που τραγουδάει ο front man στα γερμανικά.